در پژوهشی که با عنوان «بررسی نابرابریهای توسعه در استانهای کشور در راستای تحقق توسعه پایدار» صورت گرفته، توسعهیافتگی استانهای کشور بررسیشده.
پژوهشگران این تحقیق برای مشخص شدن نابرابریهای توسعه در استانها برخورداری از بهداشت و درمان، زیربنایی، فرهنگی، کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، مهاجرت و آموزش مورد بررسی قرار داده اند.
اولین شاخصی که در این پژوهش برای بررسی نابرابریهای توسعه در استانها مورد پژوهش قرارگرفته شاخص بهداشت و درمان بوده.
در شاخص «بهداشت و درمان» پژوهشگران این تحقیق مواردی ازجمله درصد کارکنان شاغل در وزارت بهداشت درصد از کل کارکنان کشور، درصد داروساز از کل کشور، درصد کل پزشکان از کل کشور، درصد مراکز بهداشتی _ درمانی فعال در مناطق شهری و … موردبررسی قرار دادهاند.
بر اساس نتایج این تحقیق استان کرمان در شاخص «بهداشت و درمان» در رتبه هشتم قرار دارد.
شاخص «زیربنایی» هم بهعنوان موضوعی موثر در «نابرابری توسعه در استانهای کشور در راستای تحقق توسعه پایدار» موردبررسی قرارگرفته است.
در بررسی این شاخص مواردی ازجمله سهم تولید ناخالص برق نیروگاههای بخاری به تولید ناخالص نیروی برق، سهم بخش غیردولتی در پروازهای داخلی، ضریب نفوذ تلفن ثابت به ازای 100 نفر، درصد کارکنان استفادهکننده از اینترنت در سطح استان و … موردبررسی قرارگرفته.
در بررسی شاخص «زیربنایی» استان کرمان در رتبه 25 قرار دارد.
شاخص «فرهنگی» هم با بررسی مواردی ازجمله تعداد عناوین کتابهای منتشرشده، تعداد عناوین کتابهای تألیف شده، تعداد شمارگان مطبوعات منتشرشده، مدت پخش برنامههای تلویزیونی، مدت پخش برنامههای رادیویی و … برای بررسی نابرابری توسعه در استانها موردتحقیق قرارگرفته است.
بر اساس نتایج حاصل از بررسی شاخص «فرهنگی» در استانها، استان کرمان در رتبه 29 قرار دارد.
شاخص بعدی که در این تحقیق توسط پژوهشگران موردتحقیق قرارگرفته شاخص «کالبدی» بوده است.
در بررسی این شاخص مواردی ازجمله تعداد کل واحدهای مسکونی معمولی، تعداد واحدهای مسکونی 51 تا 75 متر، تعداد واحدهای مسکونی 76 تا 80 متر و … موردتوجه بودهاند.
بر اساس نتایج حاصل از بررسی این شاخص در کشور، استان کرمان در رتبه 9 قرار دارد.
بر اساس شاخص «اجتماعی» استان کرمان نیز در رتبه دهم قرار دارد. در بررسی این شاخص مواردی ازجمله کل جمعیت مرد و زن، کل جمعیت شهری، کل جمعیت 10 ساله و بیشتر فعال شاغل، بعد خانوار، درصد شهرنشینی و … موردپژوهش قرارگرفتهاند.
در این پژوهش برای بررسی شاخص «اقتصادی» استانها، مواردی ازجمله نرخ مشارکت اقتصاد، نرخ مشارکت اقتصادی مردان، نرخ مشارکت اقتصادی زنان، نرخ بیکاری، متوسط درآمد یک خانوار روستایی و … موردبررسی قرارگرفته است.
بر اساس شاخص «اقتصادی» استان کرمان در رتبه 21 قرار دارد.
شاخص «مهاجرت» مورد بعدی بوده، که در این پژوهش موردتحقیق قرارگرفته است.
در بررسی میزان تاثیر گذاری مهاجرت در نابرابری توسعه استانها در راستای تحقق پایدار مواردی ازجمله تعداد کل متولدین در شهر محل اقامت جمعیت ساکن، تعداد کل جمعیت مهاجران واردشده طی 10 سال گذشته، درصد جمعیت مهاجر و … موردتحقیق قرارگرفته است.
نتایج حاصل از بررسی شاخص «مهاجرت» نشان میدهد استان کرمان در رتبه 14 قرار دارد.
شاخص «آموزش» نیز در این پژوهش موردتحقیق گرفته است.
در بررسی این شاخص مواردی ازجمله درصد کل باسوادی، درصد کل بیسوادی، درصد باسوادی مردان و زنان و … موردتحقیق قرارگرفتهاند.
بر اساس نتایج حاصل از بررسی شاخص آموزش در کشور استان کرمان در رتبه 30 قرار دارد.
در میان شاخصهای موردبررسی قرارگرفته برای بررسی نابرابری توسعه در استان کرمان در راستای تحقق توسعه پایدار، شاخص «آموزش» بدترین رتبه و «بهداشت و درمان» بهترین رتبه را داشته است.
توسعه یافته ترین و توسعه نیافته ترین استانها در راستای تحقق توسعه پایدار
بر اساس این پژوهش استانهای تهران، البرز و خراسان رضوی توسعهیافتهترین و استانهای سمنان، بوشهر و کردستان توسعهنیافتهترین استانها هستند.
پژوهشگرانی که تحقیق «بررسی نابرابریهای توسعه در استانهای کشور» را انجام دادند، نوشتهاند که استانهای ایران در شرایط ناهمگن و نامتوازنی قرار گرفتند. تمرکزگرایی شدید سیاسی و اقتصادی، ایجاد و گسترش صنایع، زیرساختها و توسعه امکانات و خدمات صرفاً در کلانشهرهای بزرگ، ناهماهنگی نهادهای سیاستگذار توسعه منطقهای با دستگاههای اجرایی، برنامهریزی نامتناسب با بسترها و شرایط جغرافیایی مناطق، تمایل نداشتن استانها به مشارکت در توسعه بین منطقهای و نبود تعادل بین نیمه شمال و شمال غرب با نیمه جنوب و جنوب شرق در خصوص توزیع پراکندگی شاغلان بخش صنعت و خدمات ازجمله دلایل تشدید ناپایداری و شکاف توسعه در کشور عنوانشده است.