جلسه نقد و بررسی کتاب «پیامبر بی‌معجزه» برگزار شد

در این جلسه محمدعلی ملازاده با بیان اینکه «پیامبر بی‌معجزه» از دل نیاز به پاسخ به سوالات متعدد دینی به وجود آمده است، گفت: یکی از چالش‌های من نام‌گذاری شخصیت‌ها در این کتاب است که می‌توانست با وسواس بهتری انتخاب شود، برای مثال نام «سیدحمید نبوی» نمادی از پیامبر اکرم(ص) بود و خود شخصیت او هم در‌ واقع نسخه‌ای از پیامبر اکرم(ص) در زمان امروز را به تصویر می‌کشید. بهترین کار برای انتخاب اسم این بود که اسمی انتخاب بشود که زیاد آشنا نباشد.

ملازاده افزود: ویژگی های خوب کتاب بسیار است، از نام زیبای کتاب که معنا اضافه می‌کند و شرح نمی‌دهد گرفته تا شخصیت اصلی ما که روحانی است و لباس پیامبر را به تن دارد با چالش‌های دنیایی رو به رو می‌شود و بر سر این بزنگاه‌ها عیار این آدم نمایان می‌شود، برای من این انسان امروزی جذاب است.

مهدی بذرافشان با اشاره به ایده جذاب رمان «پیامبر بی‌معجزه» گفت: نقطه قوت اثر حرکت صادقانه شخصیت اصلی داستان است آثاری از این دست [کتاب پیامبر بی‌معجزه] ادبیات ما را به جلو می‌برد.

بذرافشان با بیان این نکته که نوشتن در فضای دینی اگر با دغدغه باشد ارزشمند می‌شود تصریح کرد: دین همیشه مسئله ضروری انسان بوده است و اگر هنرمندی سراغ آن برود دست خالی بر نمی‌گردد.

حامد حسینی‌پناه با بیان اینکه کانون‌گر داستان بعضی‌ وقت‌ها بی‌دلیل به‌می‌خورد عنوان کرد: فصل اول رمان استثنایی است و بی نظیر است، نویسند هم دایره واژگانی قوی دارد و هم از ابزارها خود به خوبی استفاده کرده‌است.

رمان «پیامبر بی‌معجزه» نوشته محمدعلی رکنی که دومین رمان این نویسنده سیرجانی محسوب می‌‌شود، روایت‌گر داستان یک روحانی به اسم سیدحمید نبوی است؛ او که می‌خواهد برای برگزاری مراسم روضه‌خوانی شب عاشورا همراه با همسر خود به یکی از روستاهای نزدیک به مناطق مرزی شرق کشور برود در بین راه اسیر اشرار و سوداگران مرگ می‌شود و آن‌ها او را با خود به مکانی نا معلوم به اسم «ششصد و بیست» می‌برند.

این کتاب داستان جنگ و جدال میان روح و نفس آدمی است. لغزش‌هایی که هر لحظه رخ می‌دهد و تمایلات و تردیدهایی که مسیر زندگی انسان را مشخص می‌کند.