کودک سر راهی در سیرجان جان داد
رها کردن نوزاد تازه به دنیا آمده در سطل آشغال، جلوی مساجد و سایر مکا‌ن‌های این چنینی پدیده‌ای تازه به شمار نمی‌رود و در جای جای ایران این قضیه در حال رویت است.
اما در میان خیل آسیب‌های اجتماعی این ناهنجاری در جامعه شاید زنگ خطری برای مسئولین باشد. آسیبی که در آن یک نوزاد قربانی افرادی دیگر می‌شود و نتیجه‌اش یا مرگ نوزاد است یا نوزادی بدون والدین و در میان این همه آسیب در جامعه!
اما این بار در سیرجان!
فرماندار سیرجان ضمن تایید این خبر می‌گوید این کودک در بافت فرسوده شهر سیرجان رها شده بود که متاسفانه بعد پیدا شدن توسط مردم علائم حیاتی نداشته و فوت شده بود.
منصور مکی آبادی تاکید می‌کند که یکی از دلیل‌های این اقدام را وضعیت بد مالی والدین این نوزادان دانست.
شرایط امروزی جامعه ما آبستن هر نوع اختلال رفتاری است
یک جامعه شناس در این باره به «کرمان نو» می‌گوید آسیب‌های اجتماعی این چنین را بر اساس این که یک بار اتفاق افتاده نمی‌شود تحلیل کرد اما اگر شیوع پیدا کند نیاز به تحلیل و بررسی دارد.
وحید زاده با اشاره به روند رو به رشد این نوع آسیب در کشور می‌گوید این اتفاق مختص کرمان نیست بلکه در همه جای ایران درحال اتفاق افتادن است.
وی می‌گوید این‌ها بخشی از روند جدیدی است که بر جامعه ما حاکمیت پیدا کرده و با اتفاقاتی این چنینی سیگنال خطر به افراد مسئول داده می‌شود.
او در تشریح چرایی به وجود آمدن این نوع آسیب می‌گوید شرایط اجتماعی امروز جامعه ما آبستن هر نوع اختلال رفتاری و اجتماعی است و تردیدی در این موضوع وجود ندارد.
وحید زاده تاکید می‌کند که چون ساختارها، تفکرات، سازه‌های اجتماعی و ساختار نهادی جامعه ما مبتنی بر ارزش‌ها و هنجارهای گذشته است تا رو به آینده.
او ارزش‌های مبتنی بر گذشته را علت تحلیل نکردن چنین آسیب‌هایی می‌داند و می‌گوید به دلیل نگاه به گذشته مسائل آینده برای افراد قابل درک نیست به همین دلیل در این مورد مطالعه و تحلیل نمی‌کنند.
وی کارهای انجام شده در این حوزه‌ها را بر حسب ضرورت اداری بیان کرد و گفت: «وقتی هم کاری انجام می‌شود بسیار سطحی است و عمقی مسئله را بررسی نمی‌کنند.»
او تاکید می‌کند همایش‌هایی که حول محور آسیب‌های اجتماعی برگزار می‌شود جنبه عملی ندارد.
وحید زاده شرایط کنونی جامعه را شرایط خاصی بیان کرد و گفت: «باید متعهدانه به این موضوع نگاه کنیم و این موضوعات به دست افراد اهل فن داده شود.»
او اقدامات اداری را کافی برای پیشگیری از این آسیب‌ها نمی‌داند و می‌گوید سیستم اداری ما اگر کار خود را بلد بود که شاهد این اتفاقات نبودیم و حال که به این مشکل برخورد کرده‌ایم دوباره برای جل مشکل به این افراد مراجعه می‌کنند.
عبور ساده قانون از پدر و مادر خاطی
در مرحله اول باید از درد پیشگیری کرد ولی بعد از درد هم باید به فکر درمان آن باشیم. مسئله‌ای که مطرح است حال که این اتفاق افتاده قانون برای برای والدین این نوزاد چه حکمی می‌دهد؟
برای روشن شدن قضیه از نعمت احمدی کارشناس مسائل حقوقی و وکیل دادگستری کمک گرفتیم.
این کارشناس در جواب به این سوال که آیا با توجه به این که نوزاد فوت کرده، پدر و مادر آن قاتل حساب می‌شوند گفت: خیر، زیرا واژه «قتل» برای مواقعی است که فرد فرد دیگری را با چاقو، اسلحله و… می‌کشد.
نعمت احمدی می‌گوید با توجه به تعدد این گونه پرونده‌ها در دادسراها با فوت این نوزاد پرونده آن بسته شده و دیگر اقدام دیگری برای شناسایی پدر و مادر این فرزند صورت نمی‌گیرد.
وی این نوزاد را حاصل رابطه نامشروع بیان کرد و گفت: «قطعا حاصل رابطه‌ای بوده که در آن مادر نوزاد نمی‌توانسته آن در خانواده خود بیاورد و ومجبور به اقدام چنین کاری شده است.
او حتی انجام آزمایشاتی از قبیل «DNA» برای تشخص هویت نوزاد را بیهوده خواند و می‌گوید اگر مادر نوزاد می‌دانست پدر آن چه کسی بوده و مورد قبول جامعه بود که آن را داخل پاکتی نمی‌انداخت.
نعمت احمدی همچنین می‌گوید این قبیل آسیب‌ها حاصل گسست اجتماعی جامعه و عواملی مانند بیکاری، بالا رفتن سن ازدواج و.. است.
او با اشاره به عوامل به وجود آورنده این نوع آسیب‌ها تاکید می‌کند نباید یک سره به انتهای خط رفت و دنبال مقصر بگردیم، باید دنبال این باشیم که چه چیزی باعث شده مادری بچه خود را بعد از تحمل ۹ ماه حاملگی به چنین روزی دربیاورد.
اخرین امار رسمی در این باره را رئیس سازمان بهزیستی کشور در سال گذشته داده و مدعی شده که سالانه یک هزار کودک زیر سه سال در کشور رها می شوند.