طرح انتقال آب از هلیل رود تبعات جبران‌ناپذیری برای زیست‌بوم منطقه به همراه دارد
درویش فعال محیطزیست با اشاره به اینکه رودخانه هلیل به‌عنوان یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های کشور است، افزود: ایجاد سد و انتقال آب هلیل‌رود به شمال استان تبعات جبران‌ناپذیری برای زیست‌بوم منطقه به همراه دارد.
طرح انتقال آب از سرچشمه‌های هلیل‌رود (یکی از منابع تامین آب هامون جازموریان) به شهر کرمان در روزهای گذشته به محل بحث و جدل میان موافقان و مخالفان تبدیل شده است.
علی زینی‌وند، استاندار جدید کرمان چند روز پیش بر تکمیل طرح تأکید کرده بود، اما فعالان محیطزیست معتقدند این طرح تبعات زیادی خواهد داشت.
«محمد درویش» فعال محیطزیست یکی از منتقدان این طرح است که در یک برنامه زنده اینستاگرامی به میزبانی پایگاه خبری«کرمان نو» به نکاتی در این‌باره اشاره کرد.
درویش در ابتدای صحبت‌های خود به ارائه آماری پرداخت که با استناد به آن‌ها شهر کرمان نیازی به انتقال آب از هلیل رود ندارد. او توضیح داد: «جمعیت کرمان براساس سرشماری سال 95، 570 هزار نفر است و حتی اگر این جمعیت تا امسال به 800 هزار نفر هم رسیده باشد، کل نیاز آب این شهر 80 میلیون مترمکعب است. در این‌باره بد نیست به 2 نکته توجه کنیم.
طبق اعلام آبفای کرمان شبکه انتقال آب این شهر 30 تا 50درصد پرت آب دارد
محمد درویش ادامه داد: اول اینکه طبق اعلام آبفای کرمان شبکه این شهر 30تا 50درصد پرت آب دارد. دوم اینکه طبق اعلام جهاد کشاورزی استان، سالانه 8/5میلیارد مترمکعب آب از چاه‌ها برداشت می‌شود که با 80میلیون مترمکعب از آن می‌توان کل مشکل مردم کرمان را حل کرد.
وی عنوان کرد: حتی اگر کل استان 4میلیون نفر جمعیت داشته باشد، با 400میلیون مترمکعب یعنی کمتر از 7درصد این برداشت، مشکل همه استان حل خواهد شد. چرا ما راه‌حل منطقی یعنی جلوگیری از هدررفت و اختصاص بخشی از چاه‌ها را به آب آشامیدنی انتخاب نکنیم و سراغ راه پرهزینه انتقال آب بریم؟ آیا این نابخردی نیست؟»
درویش با اشاره به 2 مشکل زیست‌محیطی در منطقه یعنی افت سفره‌های زیرزمینی در جیرفت (سرچشمه هلیل‌رود) و ایجاد بزرگ‌ترین کانون ریزگرد در جازموریان گفت: «روی هلیل‌رود تا‌کنون 30سد ساخته شده است؛ درحالی‌که این رودخانه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های کشور، با ایجاد پهنه آبی 500هزار هکتاری در تالاب جازموریان به مهار چشمه‌های تولید گرد و خاک، ایجاد تنوع زیستی در منطقه، افزایش جمعیت پرندگان و به تبع آن کاهش حمله حشرات و ملخ‌ها به اراضی اطراف، کاهش دمای شب و روز و… کمک می‌کرد و امروز هم می‌توانست قطب گردشگری در جنوب استان باشد که ما همه این‌ها را از بین بردیم. ایجاد سد و انتقال آب هلیل‌رود به شمال استان راحت‌ترین راه برای مسئولان بوده است؛ درحالی‌که تبعات جبران‌ناپذیری برای زیست‌بوم منطقه دارد.»
او با بیان اینکه حجم بارندگی کشور سالانه 400میلیارد مترمکعب و 100تا 130میلیارد مترمکعب از آن آب قابل استحصال است، تأکید می‌کند: « 8تا 5/8درصد از آب قابل استحصال برای تامین آب آشامیدنی کل مردم ایران کافی است، اما ما با مدیریت نادرست منابع آبی در همه استان‌ها حتی در استان‌های پرآبی مانند خوزستان و گیلان هم مشکل تأمین آب آشامیدنی داریم.»
یادش بخیر وقتی که این عکس رو گرفتم و در پانورامیو انتشار دادم. دیگه عکاسی نمیکنم که دلم از انتشار بی‌اجازۀ عکسهام بسوزه.