نگاهی به روند سهم هزینه خوراک به تفکیک استانها نشان میدهد که استانهای توسعهنیافتهتر سهم بالاتری از درآمدشان را صرف خوراک میکنند. در سال ۱۴۰۲ استانهای ایلام، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و خراسان جنوبی بالاترین نسبت هزینه خوراک و از هزینه کل داشتند. این نسبت برای این استانها بین ۳۶ تا ۴۱ درصد. اما کرمان هم همان هم وضعیت خوبی ندارد و بالای ۳۳ درصد از هزینه مصرفی خانوار کرمانی صرف خوراکی شده و در جایگاه هشتم قرار گرفته است.
به گزارش کرمان نو، نرخهای رشد منفی مستمر طی دهه ۹۰ شمسی و تورمهای ۲ رقمی بیسابقه باعث کاهش قدرت خرید خانوار و گسترش فقر شده است.
طبق آمار رسمی نرخ فقر از حدود ۱۹ درصد در ابتدای دهه ۹۰ به نزدیک ۳۰.۴ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده که افزایش ۶۰ درصدی را نشان میدهد.
افزایش سهم هزینه خوراک از کل هزینه خانوار نشاندهنده فقیرتر شدن خانوار است. نگاهی به روند سهم هزینه خوراک به تفکیک استانها نشان میدهد که استانهای توسعهنیافتهتر سهم بالاتری از درآمدشان را صرف خوراک میکنند. در سال ۱۴۰۲ استانهای ایلام، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و خراسان جنوبی بالاترین نسبت هزینه خوراک و از هزینه کل داشتند. این نسبت برای این استانها بین ۳۶ تا ۴۱ درصد. اما کرمان هم وضعیت خوبی ندارد و بالای ۳۳ درصد از هزینه مصرفی خانوار کرمانی صرف تأمین هزینه خوراک شده است.
هزینه اسمی خوراک مستمر افزایشی بوده؛ اما بهخاطر تورم، قدرت خرید این هزینه کاهشی بوده است، در واقع هزینه حقیقی خوراک خانوار روستایی و شهری مستمراً از سال ۸۵ تا ۱۴۰۲ نزولی بوده است .
خانوار همزمان که سهم خوراکش از هزینه خانوار بالا رفته مجبور شده که مصرف خوراک را کم کند یا خوراک کمکیفیتتر را جایگزین کرده است. دادههای مرکز آمار نشان میدهد که نان جانشین برنج، گوشت مرغ جایگزین گوشت قرمز تخممرغ جایگزین گوشت مرغ شده است. روند مصرف ریز مغذیها مثل ویتامین A ویتامین B2، آهن و کلسیم روند نزولی داشته است.