به گفته محمد محسن بیگی در این۸۰۰ مدرسه ۱۵۰ هزار دانش آموز در فضای نا مناسبی مشغول به تحصیل هستند. آنطور که امیدسلاجقه، روابط عمومی آموزش و پرورش کرمان به «کرمان نو» می گوید این ۸۰۰ مدرسه در سراسر استان پراکنده هستند. از مدرسه یک کلاسه در روستاهای دورافتاده تا مدرسه های ۱۲کلاسه. او اضافه می کند که زمان زیادی از ساخت این مدارس می گذرد و نیاز است که تخریب و از نو ساخته شوند. سلاجقه به نوزدهمین جشنواره خیرین مدرسه ساز اشاره می کند و می گوید: «این عزیزان کمک زیادی به آموزش و پرورش می کنند. کمک آنها برای ساخت مدارس یکی از بهترین نیکوکاری ها است. آنها به توسعه کشور به صورت ریشه ای کمک می کنند.»
در ماجرای نامناسب بودن ۸۰۰ مدرسه در استان کرمان کمبود اعتبارات به چشم می خورد. مدیرکل آموزش و پرورش استان در این رابطه با گلایه از سهم این اداره کل از اعتبارات استانی گفت که اعتباری که برای آموزش و پرورش از اعتبارات استانی در نظر گرفته شده آنقدر ناچیز است که روی بیانکردن آن را ندارم.
در سال های گذشته بارها اخباری مبنی بر خطراتی که دانش آموزان را در مدارس تهدید می کند شنیده ایم از آتش سوزی گرفته تا فروریختن بخشی از دیوار و موارد دیگر.
۱۵ آذر ۱۳۹۱ مدرسه روستای شین آباد از توابع شهرستان مرزی پیرانشهر دچار آتش سوزی شد. در این حادثه ۲۹ دانشآموز دختر دچار سوختگی شدند که دو نفر از آنها بر اثر شدت جراحات وارده فوت کردند. همچنین انگشتان سه تن از دانشآموزان به دلیل شدت سوختگی و عدم قبول پیوند قطع شد. این حادثه که به جراحت شدید دانش آموزان منجر شد به علت عدم استفاده از بخاری استاندارد و خرابی کپسول آتش نشانی رخ داد. نکته مهم تر اما این بود که مدتی پیش از آتش سوزی و تباه شدن زندگی آن کودکان معصوم دستور تخریب مدرسه فرسوده روستای شین آباد ابلاغ اما توجهی به آن نشده بود.
اینکه اکنون ۸۰۰ مدرسه در کرمان نیاز به تخریب دارد، اما هنوز در حال استفاده است زنگ خطر بلندی را به صدا در می آورد. اگر هر چه زودتر به این مسئله رسیدگی نکنیم باید منتظر وقوع حوادثی تلخ باشیم. در چند سال اخیر که به یک باره ساخت و ساز گسترده در کرمان شروع شده و بودجه های کلانی هزینه می شود، اینکه سهم آموزش و پرورش از بودجه استانی بسیار ناچیز است جای تاسف و تامل دارد.