مازیار رشیدصالحی کارگردان و بازیگر تئاتر؛
ضعف در انتخاب متن و نمایشنامه‌نویسی و چالش‌های کیفی از موانع اصلی توسعه تئاتر کرمان است
مازیار رشیدصالحی کارگردان و بازیگر تئاتر در گفتگویی با کرمان‌نو به بررسی وضعیت تئاتر کرمان پرداخت. او با اشاره به رشد کمی اجراها در سال‌های اخیر ضعف در نمایشنامه‌نویسی و چالش‌های کیفی را از موانع اصلی توسعه تئاتر کرمان دانست. رشیدصالحی معتقد است که اگرچه تعداد اجراها افزایش یافته، اما کیفیت آثار نیازمند توجه و دقت بیشتری است تا بتواند مخاطبان وفادار و فعال جذب کند.
گزارش اختصاصی | فاطمه آقاملایی – در سال‌های اخیر تئاتر کرمان با وجود چالش های اجتماعی شاهد رشد کمی قابل توجهی بوده است. با این حال مسائل کیفی همچنان دغدغه اصلی هنرمندان و فعالان این حوزه باقی مانده است.
با وجود افزایش تولیدات نمایشی کیفیت برخی آثار مورد انتقاد قرار گرفته است. مازیار رشیدصالحی کارگردان و بازیگر تئاتر، در گفتگویی با خبرنگار کرمان‌نو به بررسی وضعیت کمی و کیفی تئاتر شهر کرمان پرداخت. او معتقد است که تعدد اجراها و رشد کمی تئاتر اگرچه نشان‌دهنده پویایی هنری در این شهر است اما کیفیت آثار نیز باید مورد توجه قرار گیرد. به باور او فرصت آزمون و خطا و تجربه‌های بیشتر می‌تواند به بهبود اجراها کمک کند اما این روند باید با معیارهای کیفی مشخصی همراه باشد تا مخاطب با آثار استاندارد و ارزشمند مواجه شود.
رشیدصالحی در ادامه به اهمیت مخاطب فعال در رشد کیفی تئاتر اشاره کرد و گفت: رشد کمی مخاطب (یعنی اینکه چه تعداد مخاطب فعالی به دامنه و حوزه تئاتر اضافه می‌شود) یکی از شاخصه‌های رشد کیفی تئاتر است. تماشاچی فعال کسی است که دنبال‌کننده تولیدات تئاتر است و هر یک نفر که به این جمعیت اضافه می‌شود گامی در مسیر رشد کیفیت تئاتر محسوب می‌شود.
او معتقد است که تبلیغات می‌تواند به جذب مخاطب کمک کند اما تماشاگران واقعی و وفادار تئاتر با ایجاد ارتباط عمیق و مداوم با آثار هنری شکل می‌گیرند نه صرفاً با تبلیغات مقطعی.
در بخش دیگری از صحبت‌هایش رشیدصالحی به دوران کرونا و رکود شدید تئاتر کرمان پرداخت و گفت: در این دوره، فعالیت‌های نمایشی به نقطه صفر رسید. با این حال او معتقد است که تئاتر کرمان پس از این دوران مسیر رشد خود را از سر گرفته و اکنون با تعدد اجراها و تنوع آثار به روند رو به بهبود بازگشته است.
به گفته او مسیر تئاتر کرمان از ابتدای دهه ۹۰ در مسیر رشد قرار گرفته بود. از جمله با ایجاد تماشاخانه‌های خصوصی که به هنرمندان امکان می‌داد مستقل‌تر عمل کنند و تصمیم‌گیری‌های بهتری در خصوص سالن و محل اجرای نمایش‌ها داشته باشند.
او در ادامه به جریان‌های فکری جدید و افزایش تعداد سالن‌های نمایش اشاره کرد و افزود: در دهه ۹۰ به جایی رسیدیم که اگر سه سالن مناسب برای اجرای تئاتر داشتیم گاهی در هر سه سالن نمایش‌هایی همزمان اجرا می‌شدند. این تنوع سبد نمایشی باعث شد تا مخاطبان بیشتری جذب تئاتر شوند و هر شب نمایشی در کرمان به روی صحنه برود.
رشیدصالحی یکی از چالش‌های اساسی تئاتر کرمان را ضعف در حوزه انتخاب متن و نمایشنامه‌نویسی دانست. او گفت: در کرمان بسیاری از هنرمندان اصرار دارند خودشان نمایشنامه بنویسند حتی اگر تجربه کافی در این زمینه نداشته باشند. این مسئله به تولید آثاری منجر می‌شود که از نظر کیفی در سطح مطلوبی نیستند. به باور او به‌جای اصرار بر نوشتن می‌توان با انتخاب نمایشنامه‌های متناسب با جامعه و ارزشمند کیفیت اجراها را ارتقا داد.
او همچنین از کمبود دقت و وسواس در انتخاب نمایشنامه‌ها انتقاد کرد و معتقد است که هنرمندان باید نسبت به مخاطبان و جامعه خود آگاهی بیشتری داشته باشند تا بتوانند آثاری متناسب و جذاب برای مردم به صحنه ببرند.
رشیدصالحی افزود: ما در طول این چند سال هنرمندانی داشتیم که تحصیل‌کرده هستند. بازیگری، ادبیات نمایشی و کارگردانی خوانده‌اند و اکنون در حال فعالیت هستند. این امر ما را در مسیر رشد قرار داده است اگرچه ممکن است سرعت رشد به لحاظ کیفیت بالا نباشد.
او تأکید کرد که رشد کیفی نیازمند زیرساخت‌های مناسب و حمایت بیشتر است تا بتواند به استانداردهای بالاتری دست یابد.
رشیدصالحی در پایان انتخاب متن مناسب و نمایشنامه قوی را یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت یک کارگردان دانست و گفت: کارگردانی که بتواند متنی مناسب و قوی انتخاب کن، می‌تواند اثری ماندگار و تأثیرگذار به صحنه ببرد.
او اشاره کرد که در کرمان دوره‌های آموزشی برای نمایشنامه‌نویسی و نقد تئاتر برگزار شده اما هنوز ضعف‌هایی در این حوزه وجود دارد و نیاز به توجه بیشتری احساس می‌شود.
به اعتقاد او با تقویت این بخش‌ها و ایجاد زیرساخت‌های مناسب می‌توان به رشد کیفی بیشتر تئاتر کرمان امیدوار بود.
در مجموع تئاتر کرمان با وجود رشد کمی نیازمند توجه جدی به مسائل کیفی زیر ساختی و حمایتی است تا بتواند جایگاه شایسته تری در عرصه هنرهای نمایشی کشور پیدا کند.