در نشست رسانه‌ای نمایش سمفونی مرغان دریایی؛
در این نمایش، هنر بهانه‌ای برای مواجهه با گذشته، اعمال و اشتباهات است
امیرحسین اشرف‌عسکری کارگردان نمایش «سمفونی مرغان دریایی» گفت: در این نمایش، هنر بهانه‌ای برای مواجهه با گذشته، اعمال و اشتباهات است. این داستان نشان می‌دهد هنر ماهیت افراد را تغییر نمی‌دهد، بلکه اعمال آنهاست که سرنوشتشان را می‌سازد.
به گزارش کرمان‌نو، نشست رسانه‌ای نمایش سمفونی مرغان دریایی به نویسندگی و کارگردانی امیرحسین اشرف‌عسکری و تهیه‌کنندگی حسین ایرانمنش با حضور اصحاب رسانه و کارگردان و بازیگران اثر شامگاه ۲۹ دی برگزار شد.
امیرحسین اشرف‌عسکری درباره علت انتخاب این اسم برای این نمایش گفت: مرغ‌های دریایی جزو معدود پرندگانی هستند که اگر بخواهند مهاجرت کنند، ممکن است حتی به خاطر یکی از هم‌گروه‌های خود مهاجرتشان به تعویق بیفتد و آوازی که این پرندگان سر می‌دهند، سراسر خشم و هیاهوست. کار ما هم مثل همان لاشه‌ای است که مرغ‌های دریایی به آن هجوم می‌آورند.
او افزود: این نمایش داستان مردی است که نقاشی می‌کشد و اتفاقاتی در ذهن او رخ می‌دهد که به مرور باعث رهایی او از گذشته‌اش می‌شود. در این اثر، دختری به‌عنوان نماد زنانی که توسط او قربانی شده‌اند، بازمی‌گردد تا از طریق خیال، کابوس یا توهم، گریبان این مرد را بگیرد و او را به پایان برساند.
کارگردان این اثر با اشاره به اینکه هنر بهانه‌ای برای مواجهه با گذشته است افزود: دیکتاتورترین افراد، گذشته‌هایی داشته‌اند که اگر به آن نگاه کنیم، ممکن است شگفت‌زده شویم. آیا گرفتن هنر از کسی مثل هیتلر، چیزی از جنایات او کم می‌کند؟ در این نمایش، هنر بهانه‌ای برای مواجهه با گذشته، اعمال و اشتباهات است. این داستان نشان می‌دهد هنر ماهیت افراد را تغییر نمی‌دهد، بلکه اعمال آنهاست که سرنوشتشان را می‌سازد.
قدس‌ولی بازیگر این اثر درباره پیام‌های فلسفی نمایش گفت: در این اثر به مفاهیمی چون عقده اختگی، خشونت مقدس و نقش ناخودآگاه در اعمال انسان‌ها پرداخته شده است. شخصیت اصلی، دچار عقده اختگی ناشی از رابطه با مادرش بوده که این موضوع نقش مهمی در رفتارهای خشونت‌آمیز او داشته است. لاکان می‌گوید ابژه میل انسان همیشه به تعویق می‌افتد و در این اثر، ابژه میل شخصیت، خلا زنانگی است. او در اسرا به دنبال چهره‌ای برای نقاشی کشیدن می‌گشته و حتی هنگام صدور دستور قتل، نگاه هنری او پابرجا بوده است.»
قدس‌ولی همچنین به مفهوم خشونت مقدس اشاره کرد و گفت: انسان‌ها از خشونت انسان‌زدایی کرده و آن را به ساحت قدسی منتقل کرده‌اند، جایی که تنها خداوند می‌تواند خشونت را اعمال کند. شخصیت اصلی، خشونت خود را مقدس می‌دانسته و معتقد بوده که این خشونت از امری الهی سرچشمه گرفته است. اما در پایان نمایش، این باور تغییر می‌کند و او مسیر دیگری را پیش می‌گیرد.
اشرف‌عسکری درباره روند تولید نمایش گفت: نوشتن، تمرین و اجرای متن، سه ماه طول کشید.
علی اسماعیلی، آهنگساز نمایش، درباره موسیقی اثر گفت: «ملودی نمایش بر اساس اتفاقات صحنه و با الهام از سرودهای خطی گریگوریایی قرون وسطی ساخته شده است. برای اجرا، با خانم برونکا جیمز همکاری داشتیم. ایشان ترانه را با حال‌وهوای خاصی اجرا کردند و موسیقی در نهایت در اینجا میکس و مستر شد.
امیرحسین اشرف‌عسکری افزود: این اثر قرار است در سایت دانشگاه کمبرلین به‌عنوان نمونه‌ای از هنر بین‌المللی بارگذاری شود تا دانشجویان و هنرجویان از سراسر دنیا بتوانند آن را تماشا کنند.
سیر عوامل کار عبارتند از؛ طراح: رضیه ثمره‌ریحان، بازیگران: محمدرضا قدس‌ولی، هانیه حسینی، مدیر تولید: سعید ابوالحسنی، دستیار کارگردان و صدا و موسیقی: علی اسماعیلی، منشی و مدیر صحنه: رضیه ثمره‌ریحان، ساخت انیمیشن: آرش اخلاقی