در بررسی مرکز پژوهشهای اتاق ایران اعلام شد
۱۲رتبه تنزل در شاخصهای توسعه| ثبات اقتصادی کشور ۱۳ نمره زیر میانگین جهانی
در گزارش مرکز پژوهشهای اتاق ایران آمده است که ایران در ۱۸۶ شاخص از مجموع ۳۷۳ شاخص بیش از ۱۰ نمره پایینتر از میانگین جهانی قرار گرفته و تنها ۴۴ شاخص در این مجموعه بیش از ۱۰ نمره بالاتر از میانگین جهانی هستند.
به گزارش کرماننو، مرکز پژوهشهای اتاق ایران در گزارشی در نقد برنامه هفتم توسعه این برنامه را غیر واقعی خوانده است. در بخشهای از این گزارش آماری از وضعیت امروز ایران در مقایسه با جهان آورده شده که شامل وضعیت ثبات اقتصادی و دیگر شاخصهای توسعه است.
درگزارش پژوهشهای اتاق ایران به نقل ازدادههای محاسبه شده در کتاب توسعه ۱۴۰۱ در موسسه پویش فکری توسعه، آمده است که ایران در سال ۲۰۲۲ در بین ۱۵۴ کشور جهان از لحاظ همه شاخصهای توسعه در رتبه ۱۱۷ قرار دارد که نسبت به سال گذشته ۱۲ رتبه تنزل داشته است. به این معنی که ایران در سال ۲۰۲۲ در توسعه به عقب حرکت کرده است . از لحاظ زیر ساختهای اقتصادی، کشور ایران ۷ نمره پایینتر از میانگین جهانی قرار گرفته و از لحاظ محیط کسب و کار به لحاظ نهادی و به لحاظ اجرایی ۲۳ و ۱۲ نمره پایینتر از وضعیت میانگین جهانی قرار دارد. ثبات اقتصادی نیز ۱۳ نمره پایینتر از میانگین جهانی است و از لحاظ رشد اقتصادی نیز ۵ نمره زیر میانگین جهانی است.این مرکز معتقد است که مسیر توسعه جهت فعلی مناسب نیست و این مسیر به هر جایی که منجر شود، توسعه نیست.
در گزارش اتاق ایران آمده است که ایران در ۱۸۶ شاخص از مجموع ۳۷۳ شاخص بیش از ۱۰ نمره پایینتر از میانگین جهانی قرار گرفته و تنها ۴۴ شاخص در این مجموعه بیش از ۱۰ نمره بالاتر از میانگین جهانی هستند. اگر با میانگین جهانی مقایسه کنیم ۲۶۲ شاخص از ۳۷۳ شاخص زیر میانگین جهانی قرار دارد که نشان دهنده وضعیت بد ایران در توسعه است. در نگاه این مرکز، در چنین وضعیتی واقعیت این خواهد بود که هر یک از دستگاههای اجرایی مجبور هستند تمام توان اجرایی خود را برای جلوگیری از بحرانی شدن شاخصهای در حال هشدار مربوط به خود اختصاص بدهند، و عمال برنامههایی که از سوی سازمان برنامه و یا هر نهاد دیگر ابلاغ میشود و همچنین دستوراتی که از سوی رئیس جمهور و یا هر نهاد بالادستی ابلاغ میگردد، به هیچ عنوان در دستور کار اجرایی دستگاهها قرار نمیگیرد و شاید تنها برای نمایش، جلسه یا جلساتی برای آن موضوع برگزار کنند. اما خود وزرا و کارشناسان در بدنه اجرایی میدانند که فرصت و انرژی برای دنبال کردن برنامههارا نخواهند داشت.