یادداشتی از مدیرمسئول.
پس از دو استاندار بومی که در دولتهای اول و دوم روحانی کرمان داشت، بار دیگر استاندار غیربومی بر صندلی نماینده عالی دولت در کرمان نشست.
بیمها و امیدها از این انتصاب میان کرمانیها وجود دارد.
تا پایان کار دولت چیزی نمانده و طرح زمین مانده بسیار است.
سابقه حضور استاندار غیربومی را در دولت محمود احمدینژاد داشتهایم.
علی زینیوند اما در روز معارفه خود دست روی کلید واژههای مهمی گذاشته بود.
مشاوران استاندار تازه نفس گویا تصویری از استان برای او کشیده بودند که تقریبا گویای وضعیت کرمان بود.
در این نوشته کوتاه فقط با یک بند از کلیات آنچه استاندار اعلام کرد، کار دارم. توجه به جنوب و شرق استان.
شعاری که گوش جنوبیها از آن پر است.
شرق استان هم از توجه خیری ندیده است.
وضع شهرستانهای نرماشیر، ریگان و بروات شاهد زندهای بر این ادعاست.
در جنوب کرمان هم که ناگفته پیداست.
حرف از فقر که به میان بیاید چشمها جنوب استان را نشانه میرود. نه در استان بلکه در کشور شهره است.
اما آیا زینیوند در مدت کوتاه مانده تا پایان عمر دولت چگونه میتواند راه عقب افتاده چند دهه را هفت ماهه برود؟
پیشنهاد نگارنده به استاندار روستازاده اما روشن است. آقای استاندار معاونی از جنوب یا شرق کرمان برای خود انتخاب کنید.
این انتصاب را میشود اولین اقدام عملی زینیوند در تایید آنچه رفع تبعیض و توجه به مناطق محروم کرمان در صحبتهای او در روز معارفه دانست.
پس آقای نماینده عشایرزاده دولت، بسمالله.