برای من مکتب بود عمق انسانیت بود عمق هنر زیستن بود که بسیار ژرف به جهان اطرافش می نگریست با آن قلب بزرگ و مهربانش و به دور از همه هیاهو های روزگارش. وقتی با در یک عصر بهاری سالهای نه چندان دور در گوشه ای دنج از خانه زیباش که به نظرم موزه بزرگ آثار هنری بود. به من گفت خودت رو ارزان نفروش برای هنرت ارزش قائل باش.با مردم باش و برای آنها اثر خلق کن درس هایی که همچنان با من است. و حتما تا پایان زندگیم با من خواهد بود. به من گفتند: در اوایلی که به ایران آمده بودم پیشنهاد ساخت فیلم داشتم از تهیه کنندگان فیلم فارسی ساز ولی برای اندیشه ام ارزش قائل بودم که به خاطره پول و شهرت خودم را نفروختم و فلان رقاص و فلان بازیگر در سینمای من هیچ جایگاهی نداشتند. تا توانستم بزرگ اندیشیدم و ساده زندگی کردم. به من گفتند: هنرمند هیچ وقت متوقف نمی شود. او برای خلق اثر زیست می کند و این تمامی ندارد هر روز فکر می کند که حتما امروز اثر بهتری خلق خواهد شد و این راز بزرگ زندگی اوست. برای ادامه فعالیت حرفه ایش ، وقتی خیلی خسته و دلگیر میشوم و رنج میبرم، با مرور همه آن چه به من یاد داد و گفت، دوباره انرژی میگیرم و او را میبینم که در دوردست ایستاده تا با نگاهش راه را به من نشان دهد و من سعی میکنم در آن راه قدم بردارم. او نه فقط استاد من، کسی بود که به من زندگی، معرفت، سینما، شعر و موسیقی یاد داد و یاد داد چگونه از شعر به سینما و از سینما به شعر راهی باز کنم. خوشحالم که معلمی مثل او داشتم و خوشحالم که شاگرد او بودم و خواهم بود، تا زندهام. اولین بار که یکی از فیلم هایم را دید زندگی نامه یکی از هنرمندان هم نسلش بود. پر از ترس و اضطراب بودم که مورد نقدش قرار بگیرم ولی او آرام بود مثل همیشه بعد از پایان تیتراژ با دستان گرم و پر محبت و پر سخاوتش به من تبریک گفت و چقدر آن لحظه برای من در زندگی درخشان است بزرگ مردی که سینما گران بزرگی در کنارش شاگردی کردن چقدر می تواند هنرمند فروتنی باشد.او با حرفهایش، تو را پر از حیات و انرژی و حرکت میکرد. یکی از راستگوترین، مؤدبترین، اصیلترین و عمیقترین انسانهایی بود که در زندگیام شناختم. یکی از اصیلترین انسانهایی بود که ایران به خود دیده است. جهاندیده بود، کتابخوانده بود، باتجربه بود، سیاحتِ درون و برون داشت، فانوس به دست گرفته بود و جلوتر ایستاده بود تا راه را نشان دهد.میراثش برای من حتما همان نگاه درستش در هنر و فیلم ها کتاب هایش که با بزرگواری زیاد به من هدیه کرده اند.
#سیدحمیدمیرحسینی
پی نوشت: آخرین عکسی که از استاد ۴ سال پیش در خانه اش گرفتم