یادداشت: محمدرضا فرح‌بخش
مولدسازی؛ راهی برای رسیدن به درآمد پایدار
آموزش‌وپرورش به‌عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه اجتماعی و فرهنگی، همواره با چالش‌های مالی روبه‌رو بوده است. سازمان عریض و طویلی که بیش از ۹۹ درصد بودجه خود را صرف هزینه‌های پرسنلی‌اش می‌کند، عملاً رقمی برایش باقی نمی‌ماند که بخواهد صرف بهبود کیفیت آموزشی و اجرای طرح‌های پرورشی کند و یا حتی به آن بیندیشد.
با این حساب باید به دنبال راهی برای ایجاد درآمد بود. در همین راستا استفاده از ظرفیت‌های اقتصادی و سرمایه‌های راکد در قالب مولدسازی، راهکاری نوین و کارآمد برای تأمین منابع مالی پایدار و کاهش وابستگی به بودجه‌های دولتی به شمار می‌رود. بسیاری از فضاهای آموزشی، ظرفیت‌های تجاری و اقتصادی بالقوه‌ای دارند که در صورت برنامه‌ریزی صحیح می‌توان از آن‌ها برای ایجاد درآمد استفاده کرد.
بیش از چهار کیلومتر از فضاهای آموزشی استان کرمان قابلیت تبدیل به کاربری‌های تجاری و درآمدزا دارند. این ظرفیت، در صورت مدیریت صحیح و سرمایه‌گذاری مناسب، می‌تواند منابع مالی جدیدی را برای آموزش‌وپرورش ایجاد کرده و نیاز به اتکا به بودجه‌های دولتی را کاهش دهد.
برنامه‌ریزی برای افزودن سالیانه هزار متر فضای تجاری در استان، اقدامی عملی در همین راستاست که می‌تواند زمینه‌ساز تحولات مثبت اقتصادی در آموزش‌وپرورش باشد.
آیا درآمد پایدار در آموزش‌وپرورش، صرفاً یک هدف اقتصادی است؟ خیر، درآمد پایدار در تشکیلاتی که وظیفه اصلی آن تعلیم‌وتربیت آینده‌سازان این مرزوبوم است، ابزاری برای دستیابی به توسعه پایدار است. توسعه پایدار در حوزه آموزش، به معنای بهبود مستمر کیفیت آموزش، افزایش دسترسی به امکانات آموزشی، ارتقای جایگاه معلمان و ایجاد محیط‌های یادگیری استاندارد و مجهز برای دانش‌آموزان تعریف می‌شود.
بنابراین توجه به اقتصاد آموزش‌وپرورش و تأمین منابع مالی پایدار، ضرورتی انکارناپذیر برای آینده کشور است.
ازآنجایی‌که بسیاری از استان‌ها با مشکلاتی مشابه استان ما مواجه‌اند، این رویکرد می‌تواند به‌عنوان الگویی ملی مدنظر قرار بگیرد.
امید است با این رویکرد، آموزش‌وپرورش از چالش‌های مالی عبور کرده و مسیر صعب توسعه پایدار را هموارتر سازد.