یادداشتی از ارسلان شجاعی _ مدیر عامل شرکت ره پویان پیشرو کارمانیا
همه ما از مشکلات موجود در صادرات بهواسطه تحریمهای جهانی که کشورمان متحمل شده است خبر داریم و اکثر افرادی که مشکلات را بر میشمارند، حول تحریمها اعلام میکنند. بی شک یکی از مهمترین مشکلات صادراتی کشور، مسئله تحریمهاست که در برگشت پول و سایر مسائل، محدودیتها و شرایط سخت ایجاد کرده است و باعث افزایش هزینهها شده است. اما معتقدم خیلی از مسائل دیگر نیز در عدم رشد صادرات محصولات بخصوص در استان کرمان دخیل است که شاید تا کنون هیچ برنامهریزی و اقدام مؤثری جهت رفع و حل آنها صورت نگرفته است و همواره به دلیل پر رنگ بودن بحث تحریمها به آنها نپرداختهایم .
امروزه امر صادرات و ورود به بازارهای جهانی مستلزم شناخت بازار، رقبا، نیازها و سایر مسائل مرتبط با حوزه صادرات است. بهنوعی که در حال حاضر ورود به بازارهای جهانی بدون برنامهریزی، هدفگذاری و مطالعه هدفمند با چالشهای زیادی روبهرو است. بیشک بدون توجه به این اصول، فعالیت انجام شده منتج به صادرات نمیشود، یا در حالت خوشبینانه صادرات مقطعی صورت میگیرد و پروسه ادامهدار نخواهد بود؛ بنابراین ورود بازارهای صادراتی نیازمند یک نگاه بلندمدت توأم با برنامهریزی و فرهنگسازی است. در استان کرمان نگاه صادراتی بیشتر بر پایه منابع خدادادی خاک و آب و… است که موجب کاشت و برداشت پسته و خرما شده و عمده صادرات استان از این دو محصول و حول آنها انجام میشود.
بهندرت دیده میشود که این محصولات بهصورت فراوری شده و همراه با ایجاد ارزشافزوده صادر گردند. ضمناً در حوزه فولاد هم که استان بهنوعی قطب فولاد کشور شده است به دلیل وجود مدیریتی ناپایدار و تغییر مدیران و نگرشها همواره نگاه بلندمدت به امر صادرات در محصولات نهایی فولاد دیده نمیشود و بیشتر نگاه به صادرات در میانه چرخه تولید محصول نیمهساخته و یا خام است.
به دلیل بهرهمندی بخش فولادی کشور از انرژی ارزان و زمین رایگان بی شک هزینههای تولید مقرونبهصرفه بوده و درصورتیکه این دو عامل بهصورت واقعی محاسبه شود، مطمئناً با چالشها و هزینههای زیاد و عدم اقتصادیبودن مواجه میشوند؛ بنابراین یکی از اصلیترین علل عدم موفقیت و رشد در صادرات و ورود به بازارهای صادراتی عدم برنامهریزی علمی و هدفگذاری مناسب در امر صادرات و همچنین عدم بهرهمندی از نظرات افراد صاحبنظر در این امر است.
نیاز است امروزه برای رشد صادرات محدود به یک بنگاه نباشیم و امر صادرات را یک امر جهانی و رقابت در کل جهان ببینیم و با ایجاد شبکهها و کنسرسیومها در داخل استان و کشور و با همکاری، همراهی و مطالعات علمی گامهای مؤثر برای ورود به بازارهای جهانی برداشته شود. همچنین نیاز است زیر ساختهای موردنیاز برای ورود به بازارهای صادراتی بررسی و پیادهسازی شود. امید است در آینده نزدیک با برنامهریزی مناسب، هدفمند و علمی شاهد کاهش کمتر مشکلات در حوزه صادرات و شکوفایی هرچه بیشتر در بازارهای صادراتی برای استان و کشور عزیزمان باشیم.