زدن پل از روی سپیدرود به بهشت

این بازی ها…این روزهای سرنوشت ساز…این ساعاتی که هر لحظه اش می گذرد… حیات و ممات تمام فصل را برای مس در دل خود دارد…درست مثل قدم های آخر روی پل صراط که به سمت بهشت می رود و البته شیطان رجیمی که همچنان دوست دارد ما را به بازیگوشی دعوت کند برای لعزیدن این قدم های آخر و نرسیدن به بهشت…

شیطان دائما در گوش مسی ما نجوا می کند که کار دیگر تمام است… چرا برای این قدم های آخر این همه انرژی می گذاری…؟! چرا لذت قدم برداشتن با چشم های بسته را تجربه نمی کنی…؟! چرا بازیگوشی نمی کنی و نمی خواهی این قدم های آخر را با حرکات ژانگولر به آخر برسانی…؟! چرا سختی این پل را تحقیر نمی کنی و نمی خواهی جفت پا برروی آن بپری…؟! و هزاران پیشنهاد بی شرمانه دیگر که از سمت این موجود رجیم به ذهن مسی ما حواله می شود…

اما اگر مهمترین زمان برای لعنت شیطان باشد، درست همین لحظه و همین جاست… شیطان که همیشه درب جهنم را برای ما باز کرده است چشم دیدن بهشتی شدن مسی ها را ندارد و از همین روست که تا قدم آخر با همین پیشنهادهای شوم هم قدم ماست… اما چه لذتی دارد گوش نکردن به همه آن ها و دیدن سوختن این شیطان…

برای این شیطان سوزی و خنک کردن دلمان فقط یک راه داریم و آن اینکه تا زمانی که خنکای رسیدن به بهشت به تن ما نخورده است و به مناسبت ورود به این مکان مقدس همه قدسیان عالم برای این مس کف و هورا نکشیده اند، تا آخرین گام محکم و استوار قدم برداریم…

قدم های محکم درست مثل همان قدمی که قرار است در بازی با سپیدرود برداریم و لحظه ای فکر نکنیم که اگر در این بازی کج قدم برداریم، شل گام بگذاریم و یا چشمانمان را هم ببندیم، بازهم مسیر فراهم است….

برروی این پل صراط آنقدر طلبه رسیدن به بهشت وجود دارد که کافی است یک لحظه غفلت کنی تا با زدن یک تنه بزرگ به تو و انداختنت در آتش، از روی تنت برای رسیدن به بهشت بپرند و با گرفتن سرخی ات، زردی خودشان را حواله تو کنند…و به همین خاطر است که حتی لحظه ای نباید چشمان مسی خود را ببندیم و آسودگی خیال کنیم.

سپیدرود گرمای جهنم سقوط را با تمام وجود حس می کند… آن ها برای فرار از مهلکه دو پا داشته و دو پای دیگر قرض گرفته اند که از این آتش فرار کنند و از همین روست که برای تاختن از روی تن مسی ها کاملا آماده می باشند…

اما پسران مسی که از گرمای برزخ اهواز با تنی روئین رد شدند، اصلا دوست ندارند در حوالی هوای خوش که بوی آن را بیش از قبل حس کرده اند، خود را از رسیدن به مقصد دور کنند و از همین روست که اگر در بازی با اهواز تمام توان خود را گذاشتند، در بازی با سپیدرود بیش از توان خود می گذارند تا از سمت این رود به بهشت خود پل بزنند.

مس در بازی با سپیدرود کار سختی دارد و این سختی را به خوبی می داند…سختی که تنها با سختکوشی خاطره شیرین می شود و یک لحظه پا پس کشیدن تلخی این سختی را بیشتر می کند.

پسران نارنجی پوش کرمان این را می دانند و از همین روست که در بازی با سپیدرود با تمام توان، تمرکز و سختکوشی به زمین می روند و اصلا و ابدا یک لحظه هم غفلت نخواهند کرد.