نیاز ورود دستگاه قضا به پروژه ۱۹۲ واحدی مسکن بیلوکارا؛
افراد دارای معلولیت۱۴ سال چشمبهراه سرپناه هستند | بیمهری به مسکنهای مهر افراد دارای معلولیت
۱۴ سال چشمبهراه سقفی روی سرشان هستند، افراد دارای معلولیتی که عدهی زیادی از آنها با مستمری بهزیستی زندگی را سر میکنند. هزینههای توانبخشی زیادی دارند و مسکن هم ندارند. ۱۹۲ فرد دارای معلولیت در سال ۸۹ با امید به اینکه خانهدار شوند در پروژه بیلوکارا ثبتنام کردند و حالا بعد از ۱۴ سال هنوز در خانههای اجارهای زندگی میکنند.
به گزارش کرماننو، این پروژه که از سال ۹۸ شروع شده با پیشرفت فیزیکی ۳۰ درصد به گفته مدیران وقت به دلیل نداشتن اعتبار کافی و تأمیننشدن سهم آورده از سوی متقاضیان تا ۱۴۰۱ تعطیل شده بود.
از تیرماه ۱۴۰۱ اگرچه پروژه مجدد شروع بکار کرد و به گفته مدیران قرار بود در مدت ۲۴ ماه به بهرهبرداری برسد؛ اما حالا باگذشت ۲۹ ماه هنوز پروژه تمام نشده است.
در تیرماه ۱۴۰۱ قرار بر این بود که اولویت واگذاری برای کسانی باشد که نسبت به سهم آورده خود دراسرعوقت اقدام کردند.
حالا با گذشت ۲ سال باز هم پروژه راکد شده و بالنده مدیر مسکن سازمان بهزیستی استان کرمان با اشاره به مشکلات و توقف طولانیمدت پروژههای مسکن مددجویان، از عدم تحقق تعهدات اداره راه و شهرسازی و مدیریت نامناسب در اجرای این طرحها میگوید.
او در گفتگویی با «کرمان نو» گفت: «این پروژهها در قالب تفاهمنامهای سهجانبه میان اداره راه و شهرسازی، بانک مسکن و پیمانکار تعریف شده بود و ثبتنام اولیه آنها نیز توسط اداره راه و شهرسازی انجام شده. نقش سازمان بهزیستی تنها در حمایت از مددجویان و پرداخت کمکهای مالی به آنها بوده است.»
او با تاکید بر اینکه سازمان بهزیستی در تمامی مراحل پیگیریهای لازم را انجام داده است، افزود: «ما بارها از طریق نامهنگاری با نهادهای مختلف از جمله استانداری و حتی دادستانی، خواستار تسریع در روند اجرای این پروژه شدهایم اما تاکنون نتیجهای حاصل نشده است.»
مدیر مسکن بهزیستی دلیل اصلی توقف پروژهها را مدیریت نامناسب اداره راه و شهرسازی دانست و گفت: «در این سالها، مبالغی از سوی سازمان بهزیستی برای حمایت از مددجویان واریز شده است، اما همچنان فاز اول این پروژهها به اتمام نرسیده است. در حالی که وظیفه اصلی ساختوساز بر عهده اداره راه و شهرسازی بوده، سازمان بهزیستی تنها نقش حمایتی داشته و هیچ کنترلی بر آزادسازی مبالغ یا عملکرد پیمانکار نداشته است.»
بالنده با اشاره به مراحل باقیمانده از پروژه اظهار داشت: «این پروژهها شامل سه مرحله اسکلت، سفتکاری و نازککاری هستند، اما هنوز هیچ پیشرفتی در این بخشها مشاهده نمیشود. تمامی این مشکلات ناشی از عدم شفافیت در مدیریت و تعیین تکلیف مبالغ پرداختی است.»
پول از افراد دارای معلولیت گرفته شد؛ اما خانه نشد
پرداختهای اولیه مددجویان از سال ۹۳ و مبلغ آن نیز از ۶ میلیون آغاز شد و طی سالهای بعد برخی از آنها تا حدود ۳۵ میلیون تومان هم پرداختی داشتهاند.
برخی از اعضا میگویند در زمان ثبتنام از هزینه زندگی، برای پرداخت سهم خود زدهاند. پولی که در آن زمان ارزش زیادی داشت و با گرانیها و تورم از ارزش آن کاسته شد.
یکی از اعضای پروژه بیلوکارا به «کرمان نو» میگوید حتی از فرش زیر پایش هم گذشته و در آن زمان آن را فروخته تا سقفی بالای سرش داشته باشد.
قرار بود این خانهها در شهرک مطهری و برای مددجویانی باشد که یک یا دو فرد دارای معلولیت در خانواده دارند و یا زن سرپرست خانوار هستند.
این پروژه که در ابتدا با مثلث راه و شهرسازی، پیمانکار و بانک مسکن شروع به کار کرد، قرار بود با حضور بهزیستی بهعنوان نهاد حمایتی به کار خود ادامه دهد تا این افراد سهساله خانهدار شوند؛ اما حالا بعد از ۱۴ سال همچنان بلاتکلیف هستند.
اعضای پروژه میگویند بعد از ۹ سال که پروژه متوقف شده بود جلساتی را هر ۳ ماه یا ۶ ماه یکبار در سالن بهزیستی برگزار کردند. جلساتی که به دید آنها کارایی نداشته و دردی از این خانهها دوا نکرده است.
پروژهای که تعاونی نشد
دلپسند که یکی از اعضای پروژهاست درمورد تعاونی شدن پروژه گفت: سال ۹۸ از طریق نمایندههای مجلس پیگیر شدیم که پیمانکار کار نمیکند و پروژه هیچ پیشرفتی نداشته است. موضوع را به جلسه ستاد مسکن بردیم که در نهایت ستاد مسکن پیمانکار را خلعید کرد. پیشنهاد داده شد که پروژه تعاونی شود و از سهجانبه خارج شود تا با کمک خیرین پروژه پیش برود.
او ادامه داد: البته پروژه هیچوقت به مرحله تعاونی نرسید و تنها مصوبه ستاد استان برای خلعید پیمانکار بود.
یکی از اعضای پروژه که مخالف تعاونیشدن پروژه بود به «کرمان نو» گفت: به تعاونی اعتراض کردیم پروژه نیمهکاره بوده پیمانکار طلبکار بود، اعضا دارای معلولیت و درآمدها صفر بود. میخواستند تعاونی کنند که خب اعضا مخالف این کار بودند. جلسات متعددی در شورای مسکن برگزار شد.
او ادامه داد: طبق مصوبهٔ جلسهای که ۴ سال پیش در ستاد بیتالمال برگزار شد قرار شد بهزیستی ۱۵۰ میلیون تومان بهطور بلاعوض، راه و شهرسازی ۳۰ میلیون و استانداری هم مبلغی را به پروژه کمک کنند.
این عضو پروژه میگوید در زمان حضور رئیسجمهور دولت سیزدهم در کرمان خواهان برگزاری جلسات بودند: در آن جلسه مصوبات بیتالمال افزایش داده شد و گفته شد که بهزیستی ۲۵۰ میلیون تومان راه و شهرسازی ۵۰ میلیون پول وسط بیاورد. قرار شد این طرح در قالب افراد مستحق و غیر مستحق برگزار شود. مازاد کسری پول هم از نهادهای حمایتی گرفته شود.
با همسر اعصاب و روان و ۲ تا بچه در ۵۰ متر بدون هوا و نور زندگی میکنم
یکی دیگر از اعضای این پروژه به «کرمان نو» گفت: همسرم معلولیت اعصاب و روان دارد و با ۲ تا بچه نمیدانیم چه کار کنم؟ در یک سوییت ۵۰ متری بدون نور و هوا با یک همسر اعصاب و روان که تشنج هم میکند با سختی زندگی میکنیم.
این عضو که مبلغ پرداختیاش ۱۰ میلیون تومان بوده میگوید: در آن موقع آواره بودیم طلاهایم را فروختم تا بتوانم آورده اولیه را واریز کنم اما بعد از آن هر چه رفتیم جواب درستی به ما ندادند. گفتند در این مرحله هستیم، در آن مرحله هستیم. جواب درستی به ما نمیدادند. حتی آدرس دقیق را به ما نمیدادند. میگفتند پروژه در شهرک مطهری است ما خودمان گشتیم تا محل پروژه را پیدا کردیم.
او ادامه داد: بهزیستی میگوید من دیگر کارهای نیستم. راه و شهرسازی میگوید من طبق لیستی که بهزیستی به ما بدهد خانهها را تحویل میدهیم. اعضا مثل یک توپ فوتبال از این طرف به آنطرف پاس داده میشوند.
اشکالات پروژه بهمرورزمان بیرون زد!
دلپسند از اعضای پروژه به «کرمان نو» گفت: اشکالات پروژه بهمرورزمان بیرون زد! اولین اشکال این بود که پیمانکار پروژه بدون تشریفات قانونی پیمانکار پروژه شده بود. تمام مستندات واریزیهای آن زمان موجود است.
با پولی که آن زمان واریز شده بود حداقل میتوانست ۴۰ درصد پروژه را بسازد و حداقل ۹۰ واحد ساخته و تحویل بدهد امام معلوم نیست این پول را کجا بردند و استفاده کردند.
او ادامه داد: طبق مصوبهای که آن زمان بوده هزینه یکخانه ۱۲ میلیون تومان بوده که ۶ میلیون را فرد باید میداد و ۶ میلیون تومان هم بهزیستی کمک میکرد و با همین مبلغ در آن زمان فرد خانهدار میشد. سال ۹۲ بود که به ما گفتند پول واریز کنید سال دیگر خانههایتان را میدهیم. ماجرا هر روز جلوتر رفت؛ اما هیچ اتفاقی نیفتاد.
دلپسند افزود: سال ۹۲، تمام ۱۰۰ نفری که پول دادند آن زمان با همان پول میتوانستند خانهدار شوند یا اینکه یک زمین خوب در جای دیگر بگیرند اما پیمانکار میگوید پولی که واریز شده را خرج کل پروژه کرده درصورتیکه این کار درست نبوده باید صرف بخشهایی از پروژه میشده تا تعدادی از خانهها که افراد آن پول دادند خانههایشان را تحویل میگرفتند.
او ادامه داد: حالا یکسری افراد هستند که پول ندادند یا سالهای بعد پول پرداخت کردند. باید یک برآورد هزینه شود ببینند مثلاً فردی که سال ۹۲ پول کامل را پرداخت کرده دیگر نباید الان پول بدهد در سوی مقابل برای مثال کسی که سال ۹۶ پرداختی داشته باتوجهبه تورم میزان پرداختی متفاوت بوده و حالا حساب کنند مابهالتفاوت را واریز کند.
دلپسند در ادامه گفت: هیچ ارادهای در مسئولین استان برای اتمام این پروژه نیست وگرنه با یک مصوبه ستاد مسکن استان میتوانند خیلی از مسائل را حل کنند. ۳ ضلع این پروژه بزرگترین خسارات را به این مددجویان زدهاند.
واریزی افراد مشخص نیست
یکی از نکاتی که به آن اشاره میشود این است که مشخص نیست هر یک از اعضا چقدر پول واریز کردند و مبالغ پرداختی با هم متفاوت است.
اگرچه در این سالها پرداختنشدن سهم آورده اعضا به طور کامل بهانهٔ پیش نرفتن کار بوده؛ اما سؤال اساسی این است که چند درصد از این خانوادهها سهمشان را بهصورت کامل پرداختند و چند درصد پول را بهصورت کامل نیاوردند؟
یکی از اعضای پروژه میگوید که مبالغ واریزی متفاوت بوده است. اطلاعرسانی یکدست نبود و هر کسی که به آنها مراجعه میکرد یک مبلغی را واریز میکرد.
دهکبندی کنند و طبق اولویت خانهها را تحویل دهند
اعضای پروژه میگویند:«خواسته ما این است که معادلسازی شود و بر اساس دهکبندی واحدها را تحویل بدهند.»
این پروژه که به نظر میرسد ۳ فاز است در فاز اول طبق اولویتبندی قرار است ۸۰ واحد را تحویل بدهند که البته هنوز هم زمان تحویل مشخص نیست.
نیاز به ورود دستگاه قضا در پروژه ۱۴ ساله
این پروژه در حالی بیش از ۱۴ سال روی هوا است که خیلی از افراد این پروژه شرایط زندگی مناسبی ندارند.
شاید پس از ۱۴ سال وقت آن رسیده باشد که قوه قضاییه به این پروژه پر از چالش ورود کند و با گذاشتن یک کارشناس و بررسی میزان واریزی و تاریخ واریزی و محاسبه تورم، اولویتبندی اتفاق بیفتد و پروژه دوباره شروع به کار کند.