مقابله با حاشیه نشینی عمل می‌خواهد نه حرف!
کرمان نیز به مانند سایر کلانشهر از پدیده حاشینه نشینی در امان نمانده و در هر گوشه و کنار این شهر مردمانی را می‌بینیم که زندگی خود را با کمترین امکانات در حال گذراندن هستند. مردمانی نجیب که زندگیشان به دلیل کم کاری مسوولین به وضعیت اصف باری تبدیل شده است.
در آخرین اماری که این افراد در کشور وجود دارد این افراد حدود 11 میلیون نفر تخمین زده شدند. اخیرا رییس مجلس اعلام کرده طبق قانون برنامه ششم به حاشیه‌نشینان مهلت سه ساله داده می‌شود تا نسبت به آب، برق، گاز و تلفن اقدام کنند و ظرف این مدت به موضوع مالکیت آنها رسیدگی می‌شود.
رییس کمیسیون حقوقی،نظارت و حاشیه نشینی شورای شهر کرمان به «پیام ما» گفته قرار است یک جلسه اختصاصی کمیسیون مربوطه به این موضوع ربط پیدا کند و مساله بررسی شود.
منصور ایرانمنش همچنین با اشاره به تعداد افراد حاشیه نشین در کرمان می‌گوید من اطلاع دقیقی ندارم.
وی که تجربه حضور در شورای چهارم شهر کرمان نیز دارد معتقده در جلسه‌ای که برگزار خواهد شد برای سامان دهی این افراد تصمیم گیری خواهد شد و برنامه عملی برای این افراد درنظر گرفته می‌شود.
او در جواب به این سوال که آیا منظور شما از این مطلب که «این افراد سامان دهی خواهیم کرد» به رسمیت شناختن زمین‌های این افراد است افزود:در این مساله و به رسمیت شناختن ما متولی نیستیم و مسوول آن شورای عالی مسکن و شهرسازی است.
همچنین لازم به ذکر است جمعیت حاشیه نشین کشور از ۴.۵ میلیون نفر در دولت اصلاحات به ۱۰ تا ۱۱ میلیون نفر در پایان دولتهای نهم و دهم رسید. رییس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه حل مشکل مسکن و اشتغال حاشیه‌نشینان از اولویت‌های قانون برنامه ششم است اظهار کرد: متوجه شدیم بسیاری از حاشیه نشینان املاکی دارند که مالکیت آنها در هاله ای از ابهام است برای همین آب، برق، گاز و تلفن نیز ندارند لذا این قانون گذاشته شد که سه سال به آنها این امکانات داده شود و آنها نیز ظرف این مدت به موضوع مالکیت رسیدگی کنند چرا که تهیه غیرقانونی این اقلام نیز باعث مخاطراتی برای آنها شده بود.
همچنین لازم به ذکر است که رفع تصرف و انداختن لودر در خانه و الونگ‌های افراد حاشیه نشین گرچه در آمار ارائه شده برای مقابله با حاشیه نشینی موثر است اما در واقع فایده که نداشته بلکه اوضاع را وخیم تر می‌کند زیرا افراد بعد از خانه خرابی خود به جای دیگر و حاشیه نشینی در منطقه دیگر ادامه خواهند داد.به نوعی یک آسیب اجتماعی را تبدیل به معضل اجتماعی می‌کند.