[همه چیزم را از دست دادم]
حامد حسینی پناه _ از بین آنها دو نفر را برای مصاحبه انتخاب کردم که یکی از آنها فقط یک بار به کمپ رفته و قریب دو سال است که رهایی را تجربه می کند و نفر بعدی کسی که به دفعات متعدد در کمپ های متفاوتی بوده و در حال حاضر کمتر از یکماه است که مصرف کننده نیست.
هر دو نفر زیر سی و پنج سال سن دارند.
در ادامه مصاحبه من را با (ج.ز) که از 22 سالگی درگیر اعتیاد شد را می خوانید.
• از خدمات کدام کمپ ها استفاده کرده اید؟
من به دفعات متعدد در کمپ بوده ام. دوبار در کمپ اجباری. سه دفعه در کمپ سید باغین. یک بار هم فکر می کنم در کمپ بلوار 22 بهمن.
• اعتیاد شما با چه چیزی شروع و به چه چیز یا چیزهایی کشیده شد؟
با شیره و تریاک شروع کردم و بعد به سمت مواد مخدر دیگر هم کشیده شدم. همین دفعه آخر برای ترک هروئین در کمپ بودم.
• مراحل درمان در کمپ به چه صورت است؟
درمان من در روزها اول که حدود شش روز طول کشید با سم زدایی آغاز شد و بعد هم آب درمانی و ورزش ادامه پیدا کرد. در جلسات گروه درمانی و ان. ای. هم شرکت می کردم و در حال حاضر هم به این جلسات می روم.
• اعتیاد چه چیزهایی را از شما گرفت؟
من شرکت اسکلت بتون داشتم. چیزی حدود دویست میلیون تومان فقط قالب و جک داشتم. بقیه وسایل شرکتم بماند. همه این ها را به مرور زمان خرج اعتیادم کردم. در حال حاضر زن و بچه ام من را ترک کرده اند و در خانه پدر همسرم زندگی می کنند. اعتماد خانواده ام را از من گرفت. بارها و با روش های مختلف سعی کرده اند من را ترک بدهند ولی نه آنها موفق شده اند و نه خودم. تمام هزینه های زندگی من را پدرم تامین می کند که خودش بازنشسته است. درست است که وضع مالی خانواده مان خوب است ولی خود من همه آنچه را که اندوخته بودم از دست دادم.
• در مورد هزینه ها و امکانات کمپ ها بیشتر توضیح می دهید؟
بعضی از کمپ هایی که من بوده ام برای 22 روز چیزی حدود یک میلیون تومان می گرفتند ولی امکانات و پذیرایی عالی بود. بهترین غذاها و میوه در حد یک رستوران عالی به همراه ورزش مرتب.
• نقش خانواده خود را در کمک به ترک چگونه می بینید؟
من که متاسفانه همه چیزم را از دست داده ام. حتی زن و بچه ام من را ترک کرده اند. پدرم همچنان از من حمایت می کند. می بینید 33 سال بیشتر ندارم ولی تمام دندان هایم از بین رفته است. پدرم می خواهد هزینه های کاشت دندان من را هم بپردازد.