حال جاز خوش نیست، هلیل را رها کنید

سیمین سنجری| اگرچه جازموریان به عنوان انبار علوفه ایران شهرت داشته اما امروزه شاهد هستیم احشام و پوشش گیاهی جاز در حال نابودی است.

فقر و روی آوردن به شغل‌های کاذب از پیامدهای زیان‌بار و غیرقابل جبرانی هستند که بر گُرده ساکنین حاشیه جاز تحمیل شده است.

اهالی جنوب کرمان به شدت از طرح انتقال آب از هلیل گله‌مند هستند و انتقادات خود را با عناوین متعدد به گوش مجریان کار رسانده‌اند.

اما حکایت هلیل و جازموریان به زندگی جمعیت 1 میلیونی شهرستان‌های جيرفت، عنبرآباد، کهنوج، رودبار جنوب، فاریاب، منوجان و قلعه‌گنج گره خورده است و غفلت در توجه به تبعات بُغرنج این پروژه باعث تشدید انتقادات شده.

اگر چه پخش کلیپ سردار سلیمانی بارقه‌ای از نور امید را در دل مردم جنوب روشن کرده است اما واکنش استاندار کرمان را نیز نباید نادیده گرفت.

در ادامه اعتراضاتی که اقشار مختلف نسبت به زمزمه‌های آغاز مجدد طرح انتقال آب از سرشاخه‌های هلیل رود دارند، جمعی از اهالی رسانه و خبر جنوب کرمان به اتفاق جمعی از سران طوايف و فعالان اجتماعی راهی منطقه شدند.

شنیدن کی بود مانند دیدن

در بدو ورود مسیر منتهی به جازموریان روستاییان باب درد دل را باز کردند.

پیرزن روستایی گفت: من خبر دارم که دارند آب می‌برند اما اگر هلیل ببرند من سکته می کنم چون اوضاع از این بدتر می‌شود.

یکی دیگر از اهالی روستاهای هم‌جوار با تالاب جاز گفت: مسوولان چه فکری می‌کنند که می‌خواهند وضع مردم و جوانان از این بدتر شود و کاش استاندار شخصا به منطقه می‌آمد و پای درددل مردم می‌نشست.

گرد و غبار آن هم در این فصل سال امان از مردم بریده.

نشانه ورود به تالاب جازموریان گرد و غبار است و فقر.

با طی کردن مسافتی طولانی به کپرهای نیمه‌کاره و رها شده رسیدیم که به گفته دامداران و ساربانان در گذشته محل زندگی‌شان بوده است.

آقای بامری از دامدارانی است که در محل تالاب جازموریان جوانی اش را به پیری رسانده است.

او گفت : زمانی جازموریان به عنوان انبار علوفه ایران شهرت داشته اما اکنون برای تامین علوفه دام‌های مانده‌ایم چکار کنیم.

این دامدار افزود: بیش از 300 وانت کار آبرسانی به دام‌ها را انجام می‌دهند که باید فاصله 17 کیلومتری را طی کنند.

او اضافه کرد: هزینه حمل هر تانکر آب روزانه 300 هزار تومان است.

کاش به جای مردم، هلیل را رها می‌کردند

یکی دیگر از دامداران ساکن جاز در ادامه گفت‌: کاش به جای اینکه مردم را رها کردند هلیل رود را رها می‌کردند تا اینکه این روزهای سخت جوانانمان به کام مرگ نزدیک نمی‌شدند.

او با فریادهای پی در پی گفت: فقط در طول یکسال 80 نفر در حال قاچاق سوخت جان سپردند کسی هم صدایشان را نشنید مگر کسی از سرخوشی خودش را به خطر می‌اندازد.

محمد نارویی گفت: من اینجا کار می‌کنم و اندازه بُخور و نمیری هزینه زندگی‌ام را در می‌آورم اما اگر ما بمیریم کسی متوجه نمی‌شود.

او افزود: اینجا بیش از 70 هزار راس دام سبک و سنگین وجود دارد و تردد در جازموریان زیاد است اما در صورت اینکه مشکلی پیش بیاید یک نفر باید برود زهکلوت و به مسوولان خبر بدهد که چه شده است تلفن خط نمی‌دهد.

حجت الاسلام بامری برادر تنها شهید مدافع حرم جنوب کرمان در این بازدید گفت: همانگونه برای دریاچه ارومیه قول مساعدت دادن برای تالاب جاز که آب شیرین دارد نیز تلاش کنند.

آقای بهزادی از عشایر جازموریان گفت: امنیتی که حاج قاسم برای ما آورده است را می‌خواهند با سد صفارود خراب کنند.

او افزود: حاج قاسم به زندگی مردم امید داد، باید همه به ندای فرمانده مان لبیک بگوییم و اجازه ندهیم علم مطالبه‌گری بر زمین بماند.

بهزادی: ما برای جاز و هلیل جان می‌دهیم و مسوولان باید در عمل ثابت کنند پیروی مکتب حاج قاسم هستند.

بهزادی ادامه داد: اداره عشایری برای آبشخور دام‌ها لوله کشی کرده است که چندین جا لوله‌ها دچار شکستگی شدند اما توجهی نمی‌کنند.

یکی دیگر از اهالی جازموریان گفت:چطوره برای وارد کردن گوشت برزیلی پول هست اما این همه دام سبک و سنگین را نگهداری می‌کنیم فایده ای ندارد و چیزی عایدمان نمی‌شود.