سرپرست اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب استان: بررسی نقشههای ماهوارهای پوشش گیاهی این منطقه تا ۲۰ سال پیش نشان میدهد که باید به داد این گیاهان و درختان برسیم
به گزارش کرماننو به نقل از ایرنا، قاسم رحیمینیا بیتوجهی به حقابه رودخانه هلیل از بحرآسمان تا جازموریان و خشک شدن این تالاب را عامل مهمی در خشک شدن پوشش گیاهی منطقه خواند و تصریح کرد: این مهم سبب افزایش کانونهای بحرانی فرسایش خاک نیز شده است.
وی بدون آنکه از نهاد خاصی در موضوع بیتوجهی به حقابه رودخانه هلیل نام ببرد با اشاره به اینکه احتمال انتقال آب بین حوضهای هم بخشی از نگرانیهاست اظهارداشت: ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلومتر حاشیه هلیل رود را گیاهانی از جمله بنه، بادام، کهور، کنار و گز پوشانده که میطلبد به داد این گیاهان برسیم زیرا اگر تصاویر ماهوارهای ۲۰ سال پیش تاکنون بررسی شود کاهش پوشش انبوه این گیاهان مشهود خواهد بود.
وی بر لزوم تجهیز، مرمت و فعالیت بیشتر کمپ تثبیت ماسههای روان در جازموریان تاکید کرد و گفت: نیروها در این کمپها برای مقابله و فعالیت مستمر حضور پیدا میکنند و همزمان به آموزش مردم درباره اهمیت کنترل کانونهای بحرانی و لزوم نهالکاری میپردازند.
رحیمینیا با بیان اینکه دیدگاه ما بر این است که از فعالیتهای بیولوژیک به جای مالچپاشی نفتی بهره گرفته شود اضافه کرد: مدیریت چرا و قرق مناطق، کنترل مراکز برداشت شن و ماسه، نظارت بر معادن و زمینهای کشت رها شده برخی از راههای دیگر کانونهای بحرانی فرسایش بادی است.
وی یادآور شد: کانونهای فرسایش بادی و گرد و خاک موجب کاهش کیفیت هوا، بروز بیماریها، مهاجرت روستاییان، خسارت به کشاورزی و پوشش گیاهی و نیز آسیب به جادههای مواصلاتی میشود.