کرمان رتبه سوم بیکاران دانشگاهی

به گزارش کرمان ‌نو به نقل از اتاق ایران، برآوردهای مبتنی بر داده‌های سامانه ملی اشتغال حاکی از این است که در سال ۱۳۹۹، در اقتصاد ایران بیش از یک‌میلیون و ۷۱۱ هزار نفر فارغ‌التحصیل دانشگاهی زیر ۴۰ سال بیکار وجود داشته که ۸۲ درصد آنها مجرد بودند و بیش از ۹۰ درصد این افراد به‌عنوان فرزند در کنار خانواده زندگی می‌کردند.
بررسی نقشه پراکندگی بیکاران فارغ‌التحصیل زیر۴۰40 سال در ایران حاکی از این است که کانون اصلی این جمعیت بنا به جغرافیای اقتصادی و اجتماعی کشور، در تهران است و در مجموع ۲۵۴ هزار و ۴۴۵ نفر از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی زیر ۴۰ سال بیکار در سال ۱۳۹۵ در این استان زندگی می‌کنند.
استان خوزستان به‌عنوان پنجمین استان پرجمعیت کشور، در رتبه دوم بیکاران فارغ‌التحصیل دانشگاهی قرار گرفته و بعد از آن استان کرمان به‌عنوان نهمین استان پرجمعیت کشور در رتبه سوم قرار دارد. استان‌های فارس و اصفهان نیز به‌عنوان چهارمین و سومین استان‌های کشور از لحاظ جمعیت، در رتبه‌های سوم و چهارم میزبانی از فارغ‌التحصیلان بیکار جای می‌گیرند.
برآوردهای انجام شده بر پایه اطلاعات سامانه ملی اشتغال و مرکز آمار ایران حاکی از این است که در سال ۱۳۹۹ حدود ۵۲درصد بیکاران دارای تحصیلات دانشگاهی زیر ۴۰ سال در ایران را مردان و ۴۸ درصد را زن تشکیل می‌دادند. از نگاهی دیگر، بررسی جمیع بیکاران این گروه به تفکیک دهک‌های درآمدی نیز حاکی از این است که بیشترین سهم از این جمعیت بیکاران معادل ۱۴.۳درصد به دهک هفتم درآمدی مربوط می‌شود و درمجموع، دهک‌های متوسط درآمدی (از ۴ تا ۷) با سهم ۴۶.۳درصدی، بیشترین سهم را بیکاران فارغ‌التحصیل زیر ۴۰ساله کشور دارند.
کمترین تعداد بیکاران معادل ۶.۱درصد متعلق به دهک اول درآمدی است. بررسی جایگاه درآمدی خانوارهای دارای فرزند فارغ‌التحصیل دانشگاهی نشان می‌دهد که سهم خانوارهای ضعیف‌تر از بیکاران فارغ‌التحصیل کمتر است و این رویه تا دهک هفتم درآمدی که مرز میان دهک‌های فقیر و دارا محسوب می‌شود، ادامه دارد.احتمالاً، همراهی فارغ‌التحصیلان در خانوارهای فقیر با مشاغل با درآمد کمتر یا نامتناسب آب تحصیلات در خانوارهای فقیر یکی از دلایل کاهش سهم درس‌خوانده‌ها در این خانوارها باشد؛ به‌خصوص که طبق گزارش معاونت رفاه اجتماعی وزارت کار، بیش از ۹۰درصد فارغ‌التحصیلان بیکار زیر ۴۰ سال کشور همچنان به‌عنوان فرزند در کنار خانواده زندگی می‌کنند و طبیعتاً هزینه معیشت آنها به خانوار تحمیل خواهد شد. بالا ماندن سهم این جمعیت در خانوارهای ۴ دهک بالای درآمدی هم می‌تواند به‌نوعی وابسته با تاب‌آوری اقتصادی بالاتر این خانوارها باشد.