تب برفکی بیماری با خسارات جبران ناپذیر

دکتر”محمدمهدی یزدانپناه” ضمن هشدار به دامداران در خصوص خساراتی که بیماری تب برفکی می تواند در سطح دامداریها برجای بگذارد اظهار می کند با توجه به آغاز فاز دوم واکسیناسیون تب برفکی در استان که از اول مهر ماه جاری آغاز شده و در فاصله ۴۵ روز کاری به اتمام می رسد از کلیه دامداران محترم درخواست نمود تا دامهای خود را واکسینه نمایند.

وی اعلام کرد که پیش بینی می شود در این مدت حدود۸۰هزار راس دام سنگین علیه بیماری تب برفکی مورد واکسیناسیون قرار گیرند .همچنین مولد بيماري تب برفكي از جمله مقاوم ترين ويروسهاي شناخته شده در طبيعت مي باشد اين ويروس قادر است در محيط خارج از بدن دام تا مدت 40 روز در بستر فضولات و ترشحات بدن زنده و عفونت زا باقي بماند و هفته ها در خوراك دام و فراورده هاي دامي از جمله پشم و پوست دام زنده مانده و از مكاني به مكان ديگر انتقال يابد.

سرپرست اداره بهداشت و مبارزه با بیماریهای دامی اداره کل دامپزشکی استان کرمان از خساراتی که بیماری تب برفکی بر جای میگذارد می توان به کاهش توليد شير در گله هاي مبتلا، کاهش توليد گوشت، کاهش توليد پشم و در دامهای جوان نهایتا به مرگ ختم می شود دانسته و تاکید کرده دامداران بایستی نکات بهداشتی و قرنطینه ای و همچنین واکسیناسیون را جدی بگیرند .

وی با اشاره به مواردی از جمله پراکندگی جغرافیایی و تنوع آب و هوایی استان، حجم قابل ملاحظه دامداری‌های سنتی و دام عشایر، تردد دام و احتمال ورود دام‌های جدیدتصریح کرده «دائماً خطر افزایش موارد ابتلای بیماری وجود دارد به همین دلیل بیماری باید تحت مراقبت و رصد در نواحی مختلف استان قرار گیرد».

یزدانپناه در پایان خبر داده : فاز دوم واکسیناسیون بر علیه بیماری تب برفکی توسط بخش دولتی در سطح دامداری‌ها در حال انجام است و از دامداران محترم درخواست می شود با اکیپهای واکسیناسیون همکاری لازم را داشته باشند تا تمامی دامها مورد واکسیناسیون قرار گیرند . واکسیناسیون تب برفکی در سطح دامداریهای صنعتی بصورت بها دار بوده و در سطح روستاها بصورت رایگان انجام می پذیرد.

تب برفکی یک بیماری عفونی و دارای واگیری بالا در دام‌ها می‌باشد. این بیماری، نشخوارکنندگان اهلی مانند گاو، گاومیش، گوسفند و بز ونیز نشخوارکنندگان وحشی ازجمله آهو، گوزن و گراز را مبتلا می‌کند. تب برفکی به‌عنوان مهمترین بیماری واگیر دام‌ها محسوب گردیده و باعث مرگ‌ومیر در دام‌های جوان و بروز خسارات اقتصادی سنگین به دامداری‌ها می‌گردد. ویروس عامل بیماری نسبت به شرایط محیطی و تغییرات دمایی مقاوم بوده و ماندگاری زیادی در محیط دارد بطوریکه در کود حیوان حدود ۹۰ روز و در لوازم و ادوات دام‌پروری گاهی تا ۷۰ روز زنده می‌ماند. در دام‌های ماده، این بیماری باعث عوارضی از جمله ورم پستان حاد، سقط جنین در دام‌های آبستن و کاهش اشتها و در نتیجه باعث کاهش تولیدات دامی می‌گردد. گاهی بروز این بیماری در دام سبب کاهش مقاومت بدن در مقابل بیماری‌ها و بروز عفونت‌های ثانویه می‌شود. قابل ذکر است شدت بیماری در دام‌های خالص و پر تولید بیشتر است.