براساس گزارش ثبتاحوال ٢٧ استان باروری کمتر از سطح جانشینی را در سال ١٤٠٠ تجربه کردهاند،میزان باروری کل زنان مقیم ایران (اعم از جمعیت ایرانی و غیرایرانی)در طی ۵ سال گذشته کاهشی بوده و تنها در سال ۱۴۰۰ تحت تاثیر افزایش باروری اتباع غیر ایرانی قدری افزایش یافته است.
رئیس گروه جمعیت و سرشماری مرکز آمار ایران با اشاره به فرایند انجام محاسبه میزان باروری کل کشور در سطح استان از سال ١٣٩۶ تا ١۴٠٠ گزارشی تفصیلی در این خصوص ارائه کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، وی به اهمیت محاسبه میزان باروری کل کشور در سالهای اخیر اشاره نموده و توضیح داد که تا قبل از سال ١٣٩٥ این شاخص با استفاده از روش غیر مستقیم و اغلب دادههای سرشماری محاسبه میشد، اما از سال ١٣٩٥ به بعد با بهبود آمارهای ثبتی ولادت امکان محاسبه با روش مستقیم فراهم شده است.
فتحی با اشاره به توصیههای سازمان ملل در خصوص جمعآوری دادههای باروری و مرگ و میر، روشهای تولید این دادهها را شامل شیوه ثبتی، طرحهای آماری و روش ترکیبی ذکر کرده به گونهای که هیچکدام نسبت به دیگری برتری ندارد و تلفیق دادهها از منابع مختلف کیفیت آمارهای ملی را ارتقا میبخشد. در ایران مقایسه دادههای ولادت از دو منبع ثبتی داده یعنی سازمان ثبت احوال کشور و وزارت بهداشت حکایت از بهبود پوشش هر دو منبع داده و به حداقل رسیدن تفاوت بین آنهاست که این موضوع به عنوان یک گام رو به جلو و مثبت در کشور تلقی میشود.
نتایج محاسبات، کاهش میزان باروری کل ایران از سال ١٣٩۵ تا ١۴٠٠ را تایید میکند. اطلاعات ثبت احوال نشان داد میزان باروری کل زنان مقیم ایران (اعم از جمعیت ایرانی و غیرایرانی) در سالهای ١٣٩۶ و ١٣٩٧ و ١٣٩٨ و ١٣٩٩ و ١۴٠٠ به ترتیب برابر ٢, ٠٩ و ١.٩٥ و ١.٧٤ و ١.٦٥و ١.٦٥ فرزند است. میزان باروری کل زنان ایرانی در سالهای ١٣٩٦ و ١٣٩٧ و ١٣٩٨ و ١٣٩٩ و ١۴٠٠ به ترتیب برابر ٢.٠٧ و ١.٩٧ و ١.٧٧ و ١.٧١ و ١.٧۴ فرزند است. میزان باروری کل ایران در سال ١٤٠٠ اندکی افزایش یافته است که این افزایش تحت تاثیر افزایش باروری اتباع غیر ایرانی بوده است. میزان باروری زنان ایرانی در سالهای ١٣٩٩ و ١٤٠٠ مشابه هستند. در سالهای اخیر الگوی فرزندآوری در سنین میانی متمرکز شده است. الگوی سنی باروری نشان دهنده کاهش میزان باروری در همه سنین از جمله گروههای سنی ٢٠-٢۴ و ٢۵-٢٩ و ٣٠-٣٤ ساله است. این تغییر بیانگر کاهش باروری به ویژه در میان گروه سنی جوان است که به نوبه سهم بسزایی در کاهش میزان باروری کل در ایران داشتهاند. تمام استانهای کشور کاهش میزان باروری کل را در اخیر ۵ سال تجربه کردهاند.
بنابراین میتوان گفت کاهش میزان باروری کل در اقصی نقاط ایران پدیدهای فراگیر بوده است. البته در تعدادی از استانها باروری در سال ١٤٠٠ در مقایسه با سال ١٣٩٩ افزایش یافته است. در سال ١٤٠٠ استانهایی که پذیرای مهاجران خارجی بودهاند باروری آنها در مقایسه با سال ١٣٩٩ اندکی افزایش یافتهاند. استانهای یزد، البرز، سیستان و بلوچستان، تهران و اصفهان نمونههای بارز هستند. ٢٧ استان باروری کمتر از سطح جانشینی را در سال ١٤٠٠ تجربه کردهاند که ٢٠ استان باروری کمتر از سطح جانشینی بین ٢, ٠٩ تا ١.٥١ فرزند، ٢ استان باروری پایین (بین ١.٣١ تا ١.۵ فرزند) و پنج استان باروری بسیار پایین (کمتر از ١.٣ فرزند) داشتند. تنها چهار استان باروری بالاتر از سطح جانشینی را در سال ١٤٠٠ تجربه کردهاند.