مدیر پایگاه جهانی قنوات بم گفت: یکی از بزرگترین تهدیدات قنات، حفر چاهای عمیق است که قنات این اثر با ارزش را برای همیشه از بین میبرد.
به گزارش کرمان نو به نقل از ایسنا، مهندس”منیره ستارزاده” درخصوص حفظ و نگهداری اثر ماندگار قنوات بم اظهار کرد: به دلیل اهمیت و ارزش باغشهر جهانی بم و وجود قنوات زیادی که در این باغشهر قرار داشت، دو قنات از کل قنوات برای ثبت در فهرست میراث جهانی کاندیدا شدند.
وی تصریح کرد: قنات های اکبرآباد و قاسم آباد در سال ۱۳۹۵ با عنوان قنات های جوان و دوقلو در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد که پس از ثبت این دو اثر شهرداری و شورای اسلامی شهر بروات زمینی جهت احداث ساختمان پایگاه قنات در مجاورت دو قنات جهانی به میراث فرهنگی واگذار کرد.
این مسئول بیان کرد: از سال ۹۷ دفتر پایگاه جهانی قنات اکبرآباد و قاسم آباد با جهت نظارت، پیگیری، حفاظت و اطلاع رسانی با بخش های مدیریت، کتابخانه، نمایشگاه قنات و … دایر شده و از اقدامات مهم پایگاه جهانی قنات می توان به خرید تحهیزات، برگزاری جلسات، مسیر گردشگری قنات، زنگ قنات و تحقیقات دانش آموزی و اردوهای قنات با همکاری آموزش و پرورش شهرستان بم، جشن ثبت جهانی با همکاری شهرداری و شورای شهر بروات، مصاحبه و مستند مقنیان منطقه و تهیه نقشه قنوات شهرستان و … اشاره کرد.
وی اظهار کرد: ۱۱ قنات در کشور در فهرست میراث جهانی قرار دارند که در استان های کرمان، خراسان، یزد، مرکزی و اصفهان هستند و از ۱۱ قنات، سه قنات در استان کرمان به نام های اکبرآباد، قاسم آباد و گوهرریز است.
بزرگترین تهدیدات قنات، حفر چاه های عمیق است
ستارزاده به مشکلات کمبود منابع آبی اشاره و تصریح کرد: با وجود مشکلات کمبود آب و با توجه به منطقه جغرافیایی بم، وجود قنات بوده که موجبات تداوم زیستی را به وجود آورده و طی سالیان به حیات خود ادامه داده است.
وی بیان کرد: قنات نمونه شاهکاری معمارانه با رموز مهندسی است که از بیش از ۲۰۰۰ سال قبل در ایران کشف و بیشتر در مناطق کویری مورد استفاده بوده است.
مدیر پایگاه جهانی قنوات بم گفت: مقنیان با تجربه این فن مهندسی را از پیشینیان آموخته و در جهت حفظ این اثر با ارزش همت می کنند اما یکی از بزرگترین تهدیدات قنات، حفر چاه های عمیق است که قنات این اثر با ارزش را برای همیشه از بین میبرد.
وی اظهار امیدواری کرد: با تلاش و همت همه مسئولین، مالکین، مقنیان، شهروندان، گردشگران و پژوهشگران از این آثار با ارزش و سودمند محیط زیستمان حفاظت کرده و در جهت ترویج فرهنگ قنات داری حرکت کنیم تا این مهم را از گذشتگان برای آیندگان به ارث بگذاریم.