خانم مومنی اولین دوره حضور خود در شورا را تجربه میکند. او ریس کمیته «پسماند» شورای شهر است. در این کمیته به وضعیت زبالههای شهر کرمان رسیدگی میشود.
او از زباله بعنوان طلای سیاه یاد میکند و میگوید که در گذشته این دید وجود نداشت که به زباله بعنوان «طلای کثیف» نگاه شود. قبلا معدن زباله در اختیار شهرداری و تقریبا یک ویرانه با مشکلات فراوان بود.
شهرداری در سالهای قبل برای معدن زباله هزینه میکرد. حالا از محل معدن زباله درآمد هم دارد. در سال اول این دوره شورا روزانه و در برخی مناطق روزی سه بار زباله جمعآوری میشد و این هزینه زیادی را به شهرداری تحمیل میکرد.
اما به جهت حساسیت و در راستای کاهش هزینهها با استفاده از فرهنگسازی و همکاری شهروندان کرمانی ، هماکنون زباله یک روز در میان و شبها جمعآوری میشود.
ریس کمیته «پسماند» به این برنامهریزی انجام گرفته در مورد ساعت و شیوه جمعآوری زباله اشاره میکند و میگوید که این برنامهریزی تا حدودی به شهرداری کمک کرد. اما معدن زباله همچنان توسط شهرداری اداره میشد و ما پیمانکار نداشتیم.
دید مدیریتی که زباله را بعنوان «طلای کثیف» در کرمان ببیند وجود نداشت. حتی طرح این موضوع هم برای برخی مضحک به نظر میرسید.اما در ادامه شهرداری کرمان بصورت پایلوت تولید «ورمی کمپوست» زباله های شهری را راهاندازی کرده است.
او معتقد است الان هم وضعیت راضی کننده و ایدهآل نیست. همچنان کار تفکیک زباله توسط انسان انجام میشود. عموما افاغنه برای تفکیک زبالهها به پیمانکار کمک میکنند و سیستم مکانیزه نیست.پیمانکار داریم و کارخانه در حال کار هست اما پاسخگوی میزان زباله موجود در معدن زباله نمیباشد.
«مهنوش مومنی» اعلام میکند که در حال حاضر و با تدبیری که دکتر محمدرضاخانی معاون خدمات شهری شهردار انجام داده ما در مورد معدن زباله دیگر هزینهای انجام نمیدهیم و حتی پیمانکار ماهانه مبلغ ۳۰ میلیون تومان به شهرداری میپردازد.
وی توضیح میدهد که قبلا بعنوان ریس کمیته پسماند مرتب در حال بازدید از معدن بودم و وضعیت نگران کننده بود . اما از وقتی که آقای محمدرضاخانی بعنوان معاون خدمات شهری به شهرداری آمد کار برای من هم راحتتر شد . زیرا بارها در بازدیدهای سرزده متوجه حضور شخص ایشان در محل معدن و نظارت مستمر وی هستم.
این عضو شورای شهر کرمان یکی از مشکلات اصلی معدن زباله را نبود سرمایهگذار میداند و از وجود برخی چالش ها برای جذب سرمایهگذار خبر میدهد. او اعلام میکند که یکی از چالشها این است که شهرداری باید در قراردادش با سرمایهگذار تعهد کند تا زیرساختهای لازم را در اختیار سرمایهگذار بگذارد و حداقل نیازهای لازم گاز و آب است.
وی در ادامه از مذاکره با یک سرمایهگذار آلمانی خبر میدهد و میگوید که سرمایهگذار فعلی یک شرکت آلمانی هست که به نمایندگی طرف ایرانی خود با ما وارد مذاکره شده است و قرار شده تا ۱۰۰ میلیون یورو در صورت توافق سرمایهگذاری کند. دستگاهی را برای سرمایهگذاری پیشنهاد دادهاند که تحت حمایت سازمان انرژی های نو و تجدید پذیر (سانا) است. این سازمان برای تضمین سرمایهگذاری خرید برق تولیدی کارخانه را تضمین میکند.
دستگاه پیشنهادی روزانه ظرفیت دریافت ۳۰۰ تا ۵۰۰ تن زباله را دارد که آنها را میسوزاند و تولید برق میکند و خاکستر حاصل که قابلیت فروش دارد را تحویل میدهد.
ریس کمیته «پسماند» شورای شهر از فرآیند طولانی مسیر انعقاد قرارداد با سرمایهگذاران نگران است و اضافه میکند که شهرداری به دلیل اینکه باید به سازمانهای نظارتی بالا دستی پاسخگو باشد در انعقاد قرارداد با سرمایهگذاران محتاط پیشمیرود و این شاید سرعت انعقاد قراردادها را پایین بیاورد.
«مومنی» چالش دیگر پیش روی سرمایهگذار را «سرقت زباله» میداند. او میگوید مشکلی که هست وجود تعداد زیادی کارگاه غیرمجاز جمعآوری و سرقت زباله در کرمان است.
این باعث میشود زباله ها از محل سطلهای زباله سرقت شده و وارد معدن زباله نشوند. یعنی ما شاهد نزدیک به ۱۰۰ کارگاه تفکیک زباله غیرقانونی در کرمان هستیم که اقدام به سرقت زباله ها از مبدا میکنند.
عضو شورای شهر کرمان به وجود قانون در این ارتباط اشاره دارد و میگوید: «در قانون مدیریت پسماند شهرداری ضابط قضایی معرفی شده و میتواند این کارگاهها را پلمپ کند. ولی چون در همین قانون بندی وجود دارد که سالانه باید ۱۰ درصد از حجم ورودی به معدن کاهش پیدا کند لذا شهرداری در برابر سرقت از مبدا کوتاه میآید.»
این کاهش و سرقت زباله و عدم تفکیک از مبدا باعث میشود سرمایهگذار علاقهای برای سرمایهگذاری نداشته باشد.
«مهنوش مومنی» در مورد سرمایهگذار فعلی و چالش سرقت زبالهها توضیح میدهد که سرمایهگذار آلمانی به زباله تر هم نیاز دارد و این بواسطه دستگاهیست که برای کار در معدن در نظر گرفته است و ما امیدواریم هر چه زودتر این قرارداد منعقد شود تا باقیمانده مشکلات معدن زباله حل شود.
او در پایان به پسماندهای ساختمانی اشاره میکند و از آنها به عنوان معضل اجتماعی یاد میکند.
فضای میان این پسماند ها به پاتوقی برای برخی جرائم تبدیل شده است.از طرفی نمای شهری را هم دچار آسیب کردهاند.
مومنی میگوید طرحی را سازمان پسماند شهرداری ارائه داده که قرار است در صورت تصویب طرح توسط اعضای شورا نماینده سازمان پسماد در هر منطقه شهرداری مستقر شود.
این نماینده به نحوی که خللی در کار اربابرجوع بوجود نیاید متقاضی پروانه را به شرکتهای طرف قرارداد شرکت پسماند برای حمل زبالههای ساختمانی معرفی میکند .
بدین ترتیب میزان نخاله هر ساختمان مشخص میشود و توسط این شرکتها به محلی که سازمان مدیریت پسماند در نظر گرفته منتقل میشود تا از تلنبار نخالههای ساختمانی در سطح شهر جلوگیری شود.