چند درصد معتادان، متاهل هستند؟

حمید صرامی در همایشی با موضوع مواد مخدر با اشاره به اینکه سالانه بیش از هشت هزار نفر در اثر سوء استفاده مواد مخدر در ایران جان خود را از دست می‌دهند، اظهار کرد: هم اکنون یک میلیون و سیصد و بیست وهفت هزار معتاد به انواع مواد مخدر در کشور وجود دارد که ٩.٥ درصد آن‌ها زنان هستند.

وی با اشاره به تلاش های انجام گرفته برای جلوگیری از ورود مواد مخدر به کشور تصریح کرد: از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون بیش از ٩ هزار کیلوگرم یعنی معادل ١٠ درصد تولید مواد مخدر افغانستان توسط نیروی انتظامی کشف و ضبط شده است.

صرامی، آسیب مواد مخدر به اقتصاد کشور را سالانه ٤٠ هزار میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی برای کشف این میزان مواد مخدر بیش از هفت هزار شهید و ١٢ هزار جانباز داشته است.

مشاور دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور با اشاره به اینکه سن اعتیاد در سال‌های اخیر از ٢٣ سال به ٢١ سال کاهش پیدا کرده است، ادامه داد: متاسفانه والدین آگاهی لازم  در این زمینه ندارند و ٥٥ درصد از آن‌ها سه تا پنج سال پس از اعتیاد فرزندانشان مطلع می‌شوند.

صرامی با بیان اینکه ٥٨ درصد معتادان کشور زیر ٣٤ سال سن دارند، تصریح کرد: نرخ شیوع اعتیاد در ایران سه درصد است و 63 درصد معتادان کشور در حال حاضر متاهل هستند.

 اعتیاد یک مساله اخلاقی نیست!

کسانی که معتاد می شوند افرادی سست عنصر و بی اراده یا از لحاظ اخلاقی فاسد نیستند. چنین برداشت نادرستی سبب می شود تا بسیاری از  معتادان نتوانند درخواست كمك كنند و از اين كه معتاد هستند احساس شرمساری کنند، کاری که هیچ نتیجه مثبتی به همراه ندارد. معتادان به علت احساس شرمندگی، ترس، خشم و و عذابی که می کشند به حمایت نیاز دارند نه چیز دیگری که حال آنها را نسبت به خودشان بدتر کند. واقعیت این است که اعتیاد یک عارضه و ناراحتی جسمی در مغز است که منجر به اختلال در فعالیت آن می شود معتادان و کسانی که آنها را دوست دارند به سختی حاضرند به این واقعیت تن دردهند که اعتیاد نوعی بیماری است و همین امرسبب می شود تا فرد معتاد احساس شرمساری کرده و با انکار اعتیاد خود، بخواهد ثابت کند که اوضاع را تحت کنترل دارد.

تفاوت میان عادت و اعتیاد

بسیاری از ما انسان ها به مصرف یک ماده یا پرداختن به فعالیتی خاص عادت می کنیم اما از این بابت صدمه ای به ما وارد نمی شود چون می توانیم هر زمان که اراده كنيم مصرف یک ماده اعتياد آور یا پرداختن به یک فعالیت خاص را متوقف کنیم. آنچه اعتیاد را از عادت متمایز و متفاوت می سازد این است که ما ماده مورد نظر یا رفتار خاص را با وجود پی آمدهای منفی آن که کاملا قابل پیش بینی و جدی هستند همچنان ادامه می دهیم.

١. عادت – با داشتن انتخاب همراه است. فردی که به مصرف یک ماده یا پرداختن به فعالیتی عادت کرده است می تواند هر زمان که اراده کند از عادت خود دست بردارد.

٢. اعتیاد – با مسائل روانی و جسمی همراه است . فرد به دلیل ابتلا به بیماری اعتیاد، اراده خود را از دست داده و علیرغم آگاهی از پی آمد های زیانبار مواد مخدر یا رفتار اعتیادآور، همچنان به آن ادامه می دهد.

علیرغم اینکه اعتیاد یکی از پیچیده ترین بیماریها می باشد چنانچه فرد تمایل واقعی به درمان داشته و این امر برایش ارزشمند باشد و با روش درست به پیش رود قطعا درمان می گردد ، در حالیکه در مورد برخی از بیماریها متاسفانه چنین مسئله ای دیده نمی شود. در مقابل در صورتیکه فرد هنوز به تشخیص درستی نرسیده باشد، به عمق مشکلات و عوارض ناشی از اعتیاد خود واقف نگردیده ، تمایل واقعی جهت درمان نداشته و حتی به ادامه روند اعتیاد خود بیشتر تمایل داشته باشد متاسفانه هرگونه اقدام درمانی بی نتیجه خواهد بود.
البته در موارد نادری بدلیل پیچیدگیهای خاص روانی، اعتیاد یا بیماریهای زمینه ای جسمی امکان درمان وجود نداشته و تنها با برخی از داروهای خاص سعی در کنترل اعتیاد یا کاهش آسیبهای آن می شود.
لازم به ذکر است علم درمان اعتیاد دانش جدید و نوپایی در دنیا بوده و تعدد و تنوع مواد اعتیاد آور در ایران و تفاوت آن با کشورهای دیگر استفاده از منابع پزشکی خارجی را در این زمینه محدود نموده است.

از این رو درمان اعتیاد یکی از دشوارترین و پیچیده ترین موارد درمانی در علم پزشکی بوده و موفقیت درمان تنها با آمیزه ای از علم، تجربه، هنر، عشق، صبر و تعهد کادر درمانی در قالب یک کار گروهی منسجم حاصل می گردد که تحقق این همه متاسفانه کمتر به چشم می خورد.
آگاهی کامل فرد از مراحل مختلف درمانی قبل از اقدام به درمان نقش بسیارمهمی در کسب نتیجه مطلوب درازمدت دارد، در مقابل آسان گرفتن امر درمان و اقدام به درمان بدون بررسی و مطالعه کافی منجر به بروز ناکامیهای مکرر در درمان این معضل و نهایتا” بروز یاس و نا امیدی از درمان میگردد. در حالیکه چنانچه درمان بدرستی شروع شده و ادامه یابد، یک بار اقدام کافی است تا بیمار را به نتیجه مطلوب برساند.