رضا عبادیزاده| گزارش مرکز آمار ایران از متوسط قیمت مسکن در فصل تابستان امسال حکایت از شیب تند گرانی در کرمان دارد.
براساس گزارشی که امروز این مرکز منتشر کرده، کرمانیها برای خرید یک متر مربع خانه مسکونی در تابستان امسال، 124 درصد بیشتر از تابستان سال گذشته هزینه کردهاند. یعنی بیش از دو برابر.
این در شرایطی است که میزان افزایش قیمت هر متر مربع خانه مسکونی در کشور طی این بازه زمانی 95.8 درصد بود است.
گزاره بالا البته به این معنی نیست که کرمان دارای بیشترین افزایش قیمت بوده، بلکه دستکم 20 استان دیگر وضعیت به مراتب بدتری از کرمان داشتهاند.
در همین حال گزارش مرکز آمار نشان میدهد هر متر مربع خانه مسکونی در کرمان در تابستان نسبت به بهار امسال هم 14.7 درصد افزایش قیمت داشته.
اجارهنشینها تحت فشار
افزایش قیمت مسکن البته صرفا به خریداران فشار وارد نکرده و اجارهنشینها هم از این موضوع بی نصیب نماندهاند.
براساس گزارش یاد شده، هزینه اجاره بها در تابستان امسال نسبت به تابستان سال گذشته در کرمان 34.1 درصد افزایش داشته.
این شاخص نسبت به بهار هم 7.2 درصد رشد داشته.
افزایش اجاره بها در شرایطی است که بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی و سرشماری سال 95، بیش از 30 درصد مردم استان کرمان (حدود یک میلیون نفر) اجارهنشین هستند. جمعیتی که احتمالا تاکنون به تعداد آنها اضافه هم شده.
در همین حال گزارشهای پیشین مرکز آمار هم حکایت از این دارد که بیشترین سهم از سبد هزینه خانوار به اجاره مسکن مربوط است.
این سهم بین 33 درصد از هزینهها (در خانوارهای پردرآمد) تا 39 درصد از هزینهها (در خانوارهای کم درآمد) متغیر است.
داشتم مطلب کارشناس محترمی که در باره بازار مسکن نوشته بود می خواندم که به این پارگراف رسیدم:
«با تسهیلات ۱۶۰ میلیون تومانی مسکن یکم که از طریق پس انداز یک ساله به زوجین تهرانی پرداخت می شد دیگر فقط می توان حدود شش متر خانه در تهران خریداری کرد. » توجه کردید با تسهیلات 160ملیونی تنها می توان شش متر خانه خرید!!! و من آتش می گیرم برای کسانی که عمری است مستاجر هستند وعمیقا حال این عزیزان را درک می کنم ( چون خودم هم نزدیک به25سال است مستاجرم!) که سالها در این شهر زندگی کرده و به سختی کار کرده اند اما توان خرید یک آپارتمان فسقلی 30متری هم ندارند! و مانند بیگانه وغریبه ها در این شهر خانه به دوش هستند! بخدا که سخت است هرماه بخش بزرگی از حقوقت را به عنوان اجاره بدهی و سال به سال دریغ از پارسال! و دیگر خانه دار شدن در تهران وشهرهای بزرگ به یک رویا می ماند.
تنها از خدا میخواهم که روزنه امیدی برای من وامثال من بگشاید تا به قول یزدی هابتوانیم این سالیان باقیمانده عمر صاحب خشت وطنی بشویم..انشاءالله