نامه روزنامه نگاران به رئیس مجلس در مورد ضرب و شتم خبرنگار روزنامه ایران
[emailpetition id=”1″ width=”100%”]
جناب آقای علی لاریجانی
رئیس مجلس شورای اسلامی
سلام
همان گونه که استحضار دارید، روز یکشنبه 7/6/95 رویداد تلخ و زشتی در راهروهای مجلس شورای اسلامی اتفاق افتاد که خبرنگاران، اصحاب رسانه و هر دیده ای را دردمند و آشفته کرد. نادر قاضی پور نماینده مجلس از حوزه انتخابیه ارومیه در میانه یک گفت و گو با خبرنگار پارلمانی روزنامه «ایران» زمانی که با پرسش ساده خبرنگار درباره «تاثیر شکل گیری فراکسیون آذری زبان ها بر تقویت شکاف های قومیتی» رو به رو می شود، عصبانی شده و صورت او را زیر مشت های چپ و راست می گیرد؛ دستش را می پیچاند و دستگاه ضبط صوتش را گرفته و کشان کشان به سوی حراست مجلس می برد. حراست مجلس هم در اقدامی ناباورانه، از وی تعهد می گیرد تا دیگر درگیری ایجاد نکند و تمام فایل های ضبط شده در دستگاه ضیط صورت را پاک می کند. فایلی که گواهی می داد خبرنگار تنها سوال کرده است و آقای قاضی پور به جای جواب، با اتهام زنی با عناوینی چون «ضد انقلاب» و «ضد اسلام»، مشت های پیاپی حوالی صورت او کرده است. دردمندانه ترین بخش ماجرا، بی دفاعی خبرنگاری بوده است که در گیرو دار کتک خوردن از نماینده مجلس، برای اینکه مشکلی برای رسانه متبوعش پیش نیاید، هیچ دفاعی از خود نمی کند و تنها می پرسد «آقای قاضی پور چرا مرا می زنی؟» خبرنگاران، گروهی از نمایندگان و دوربین های مستقر در راهروهای پارلمان، شاهد این ماجرا بوده و گواه این ماجرا هستند. البته امیدواریم سرنوشت فیلم این اتفاق سیاه، به سرنوشت فایل صوتی مصاحبه دچار نشود.
در شرایطی که خوشبینانه منتظر بودیم نماینده یادشده از اقدام شنیع خود نادم شده و حداقل عذرخواهی کند، وی فرار به جلو کرده و در گفت و گوهایی، کوشید کتک کاری اش را برخواسته از عرق قومی القاء کرده و با تحریک احساسات قومی، برای خود پشتیبان بتراشد.
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
مشت به صورت احسان بداغی خبرنگار پارلمانی روزنامه ایران، تنها مشت به دهان ارگان رسمی دولت نبود؛ مشت به صورت همه خبرنگارانی بود که جز پرسش، خطای دیگری ندارند. بی گمان سال هاست دوره شعبان بی مخ ها در خیابان گذشته است و چه تلخ است اگر مجلس شورای اسلامی – که نهاد قانونگذاری است و کاری جز پاسداشت قانون ندارد-از خیابان ها عقب بماند.
جناب آقای لاریجانی
بی گمان اهانت و برخورد فیزیکی از سوی هر سیاست مدار و مسئولی، از هرگرایش سیاسی، در مواجهه با هر خبرنگاری، از هر روزنامه و رسانه ای محکوم است و ما امضا کنندگان این نامه ضمن محکومیت شدید این اتفاق، از جنابعالی می خواهیم با رسیدگی دقیق و سریع این بی احترامی عظیم به ساحت خبرنگاری در «خانه ملت» را، پیگیری نمایید تا هم کسی که مشت به صورت خبرنگار کوبیده و هم کسی که او را با امحاء مدارک و تهدید خبرنگار یاری کرده، به مجازات برسند که اگر این گونه نشود، بیم آن می رود نماینده ای که دیروز گفت «مجلس جای کره الاغ و زن نیست» و امروز به صورت خبرنگار مشت می زند، فردا در صحن علنی مجلس چاقوکشی کند.
رئیس مجلس شورای اسلامی
سلام
همان گونه که استحضار دارید، روز یکشنبه 7/6/95 رویداد تلخ و زشتی در راهروهای مجلس شورای اسلامی اتفاق افتاد که خبرنگاران، اصحاب رسانه و هر دیده ای را دردمند و آشفته کرد. نادر قاضی پور نماینده مجلس از حوزه انتخابیه ارومیه در میانه یک گفت و گو با خبرنگار پارلمانی روزنامه «ایران» زمانی که با پرسش ساده خبرنگار درباره «تاثیر شکل گیری فراکسیون آذری زبان ها بر تقویت شکاف های قومیتی» رو به رو می شود، عصبانی شده و صورت او را زیر مشت های چپ و راست می گیرد؛ دستش را می پیچاند و دستگاه ضبط صوتش را گرفته و کشان کشان به سوی حراست مجلس می برد. حراست مجلس هم در اقدامی ناباورانه، از وی تعهد می گیرد تا دیگر درگیری ایجاد نکند و تمام فایل های ضبط شده در دستگاه ضیط صورت را پاک می کند. فایلی که گواهی می داد خبرنگار تنها سوال کرده است و آقای قاضی پور به جای جواب، با اتهام زنی با عناوینی چون «ضد انقلاب» و «ضد اسلام»، مشت های پیاپی حوالی صورت او کرده است. دردمندانه ترین بخش ماجرا، بی دفاعی خبرنگاری بوده است که در گیرو دار کتک خوردن از نماینده مجلس، برای اینکه مشکلی برای رسانه متبوعش پیش نیاید، هیچ دفاعی از خود نمی کند و تنها می پرسد «آقای قاضی پور چرا مرا می زنی؟» خبرنگاران، گروهی از نمایندگان و دوربین های مستقر در راهروهای پارلمان، شاهد این ماجرا بوده و گواه این ماجرا هستند. البته امیدواریم سرنوشت فیلم این اتفاق سیاه، به سرنوشت فایل صوتی مصاحبه دچار نشود.
در شرایطی که خوشبینانه منتظر بودیم نماینده یادشده از اقدام شنیع خود نادم شده و حداقل عذرخواهی کند، وی فرار به جلو کرده و در گفت و گوهایی، کوشید کتک کاری اش را برخواسته از عرق قومی القاء کرده و با تحریک احساسات قومی، برای خود پشتیبان بتراشد.
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
مشت به صورت احسان بداغی خبرنگار پارلمانی روزنامه ایران، تنها مشت به دهان ارگان رسمی دولت نبود؛ مشت به صورت همه خبرنگارانی بود که جز پرسش، خطای دیگری ندارند. بی گمان سال هاست دوره شعبان بی مخ ها در خیابان گذشته است و چه تلخ است اگر مجلس شورای اسلامی – که نهاد قانونگذاری است و کاری جز پاسداشت قانون ندارد-از خیابان ها عقب بماند.
جناب آقای لاریجانی
بی گمان اهانت و برخورد فیزیکی از سوی هر سیاست مدار و مسئولی، از هرگرایش سیاسی، در مواجهه با هر خبرنگاری، از هر روزنامه و رسانه ای محکوم است و ما امضا کنندگان این نامه ضمن محکومیت شدید این اتفاق، از جنابعالی می خواهیم با رسیدگی دقیق و سریع این بی احترامی عظیم به ساحت خبرنگاری در «خانه ملت» را، پیگیری نمایید تا هم کسی که مشت به صورت خبرنگار کوبیده و هم کسی که او را با امحاء مدارک و تهدید خبرنگار یاری کرده، به مجازات برسند که اگر این گونه نشود، بیم آن می رود نماینده ای که دیروز گفت «مجلس جای کره الاغ و زن نیست» و امروز به صورت خبرنگار مشت می زند، فردا در صحن علنی مجلس چاقوکشی کند.
[signaturelist id=”1″ dateformat=”l d F Y”]
نظرات بسته شده است.