حسین حیدری: آمپول‌های تزریق شده پزشکان تیم، کار دستم داد

به گزارش کرمان‌نو، چند روزی است که خبر محرومیت حسین حیدری مدافع کرمانی تیم سایپا منتشر شده بود. این بازیکن سابقه حضور در تیم‌های کرمانی را دارد. او پس از حضور در سایپا و بازی‌های متوالی برای این تیم دچار یک مصدومیت شده و گویا در آمپول‌هایی که پزشکان تیم به او تزریق می‌کردند مواد ممنوعه بوده و باعث محرومیت ۴ساله این بازیکن شده است. او از دوران سختی که برای اثبات بی‌گناهی‌اش گذرانده می‌گوید و از این که هر چه ادله آورده است پذیرفته نشده.

ماجرای دوپینگ چه بود؟

من خدا شاهده در جریان اینکه قرار است چنین موادی به من تزریق کنند، نبودم. در تیم سایپا که بودم یک مصدومیت شدید داشتم. در همان زمان باتوجه‌به اینکه بازیکن اصلی بودم و باشگاه هم به من نیاز داشت، مدتی که خورد به بازی‌های جام حذفی باتوجه‌به اینکه مربی تیم به من گفت که جام حذفی مهم نیست قرار بر این شد که من استراحت کنم و روند درمانی‌ام را طی کنم. تا جام حذفی تمام شد من یک ماه وقت داشتم تا به بازی‌های لیگ برسم و این مدت روند درمانی را زیر نظر پزشکان تیم سپری کردم. حتی اینطور نبود که بدون اجازه یا سر خود جای دیگری بروم که قرار باشد حتی یک قرص یا شربتی بخورم.

در آن زمان هم تزریق زیادی توسط پزشکان تیم بنابر صلاح خودشان به من می‌شد. هر زمانی هم که من می‌پرسیدم می‌گفتند ضدالتهاب است و نگران نباش. خودشان هم می‌دانستند که سبک زندگی من به‌گونه‌ای است که حتی مکمل هم استفاده نمی‌کنم مگر مکملی که باز خودشان سر تمرین صلاح بدانند. من هم به امید همین که ضدالتهاب است و مشکلی ندارد اجازه دادم که تزریق کنند.

مصدومیتم انقدر زیاد بود که حتی یک بغل پای ساده را هم نمی‌توانستم بزنم. بهتر که شدم در شرایط مسابقات رفتم بعد از چند تا مسابقه، بازی سایپا و استقلال خوزستان از من تست گرفتند. خب من هم بار اولم نبود که اسمم برای تست درمی‌آمد و با اعتمادبه‌نفس رفتم و هیچ مشکلی وجود نداشت و بعد از آن هم به خانه رفتم. ۲ ماه بعد به من زنگ زدند و گفتند که تست شما مثبت شده است. من حتی تعجب کردم و گفتم شوخی می‌کنید! و آن‌ها هم گفتند که تا چند روز دیگر هم ایمیلش می‌آید.

چه واکنشی داشتید؟

 خیلی شرایط سختی بود. من که اصلاً باورم نمی‌شد و در حد سکته بود، کلاً زندگیم روی هوا بود. ۱۷ اردیبهشت بود که گفتند شما تعلیق هستید. من هم از همان تاریخ افتادم دنبال کارهایم و البته که کار من خیلی سخت بود و ادله قوی هم نداشتم. حتی در جلسات پیش خودشان هم که رفتم گفتند: «این دلایل کافی نیست». حتی شهادت بچه‌ها هم تأثیری نداشت.

پزشکان مسئولیت را برعهده نگرفتند؟

آن‌ها که کلاً قبول نکردند و گفتند اصلاً کار ما نبوده. درصورتی‌که من تمام کارهای پزشکی‌ام زیر نظر خودشان انجام دادم. از طرفی این موادی که به من زدند بین ۳ تا ۶ ماه در بدن می‌ماند. من به آن‌ها گفتم که اگر من این کاره بودم و بلد بودم می‌رفتم موادی را استفاده می‌کردم که یکی دو روز قبل از مسابقه از بدنم خارج شود همان‌طور که ورزشکاران نه تنها در ایران بلکه تمام دنیا می‌دانند چه چیزی مصرف کنند. اما متأسفانه توضیحات من برای هیچ‌کدام قابل‌قبول نبود. اگر می‌پذیرفتند خودشان زیر سؤال می‌رفتند مجوز مطبشان لغو می‌شد و حتی محروم می‌شدند.

من در جلسه با مسئولین نادو «ستاد ملی مبارزه با دوپینگ» صحبت کردم. یکی از کسانی که کارهای پزشکی تیم را انجام می‌دادند، پزشکیار بود و صلاحیت علمی را به‌عنوان یک پزشک نداشت. او با کارت یک پزشک دیگر کار می‌کرد و روی نیمکت می‌نشست. حتی من این مسئله را گفتم و به آن‌ها گفتم وقتی مسئول شما نفهمیده این فرد پزشک نیست من ورزشکار از کجا باید می‌دانستم و بدنم را در اختیارش نمی‌گذاشتم. این فرد ۲۲ تا بازی روی نیمکت تیم نشست و به همه بازیکنان تزریق می‌کرد. خیلی از بازی‌ها آمپول‌ها را آماده به رختکن می‌آوردند و ما حتی نمی‌دانستیم که چی دارند به ما تزریق می‌کنند.

اعتراض شما راه به جایی نبرد؟

به من گفتند پوکه‌های آمپول‌هایت را بیار و به ما تحویل بده. اما مگر منطقی است؟ شما یک ورزشکار را بیاورید که پوکه‌های آمپولش را از پزشک تیم بگیرد و نگه دارد! من حتی اگر پوکه هم می‌بردم باز می‌گفتند از کجا معلوم این پوکه‌ها همان پوکه‌هایی است که آن‌ها تزریق کردند.

از طریق باشگاه نتوانستید کاری کنید؟

در این ماجرا خود باشگاه نیز زیر سؤال رفت. باشگاه اصلاً نباید اجازه می‌داده که پزشک تزریق انجام دهد. پزشک اصلاً اجازه ندارد که تصمیم بگیرد چه چیزی تزریق کند یا چه چیزی تزریق نکند.

خب یعنی پزشکان اطلاع نداشتند که چه موادی دارند تزریق می‌کنند یا ماجرا چیز دیگری است؟

 ما آن زمان بازی‌های سختی داشتیم و برای کادر فنی نتایج خیلی حیاتی بود و بازیکنان اصلی هم مصدوم بودند برای همین تصمیمشان این بوده که بازیکنان را به بازی برسانند. شاید با خودشان فکر کردند ۲-۳ هفته پیش نیز از تیم تست گرفتند و حتی اگر تست هم بگیرند اسم من در نمیاد اما دقیقاً در آن بازی فقط هم اسم من درآمد.

حکم الان قطعی است؟

حکم از نظر نادو «ستاد ملی مبارزه با دوپینگ» ایران بله اما پیگیر هستم. این مدت فشار زیادی روی من بوده که نمی‌دانم باید چکار کنم. یک دودوتاچهارتا اگر می‌کردند می‌توانستند قبول کنند که من بی‌گناهم. اصلاً دلیلی نداشت من با خودم این کار را کنم. شما خودتان اگر یک اشتباهی کرده باشید حواستان به همه جوانب است و به ۱۰ نفر می‌گفتید که من این کار را کردم و دنبال این بودید که موضوع را حل کنید و هزارتا کار می‌کردید. من با خیال راحت آمدم خانه و بعد از آن خودشان به من خبر دادند. نمی‌دانم چرا اصلاً نمی‌خواستند حرف من را بشنوند. دنبال راه‌های مختلفی هستم تا یک راه چاره‌ای پیدا کنم.