تئاتر کارخانه رویا سازیست

گزارش | فاطمه آقاملایی

به گزارش کرمان‌نو، شامگاه ۴ مهر دومین جلسه تحلیل و گفتگو پیرامون تئاتر تاکاتسوبو با حضور دکتر یدالله آقاعباسی و دکتر سیمین امیریان برگزار شد.

دکتر آقاعباسی در این نشست در توضیح این نمایش گفت: کارگردان در کار خودش پیشرفت داشته، در یک مسیر پیش رفته و روی یک موضوع متمرکز بوده؛ باتوجه‌به اینکه در پوستر کار این کار به‌عنوان تئاتر مستند یاد شده اما به نظر من یک تئاتر مستند نیست و من برای این تئاتر به عدالت فکر کردم که با گفتن نکته‌هایی عدالت پررنگ‌تر می‌شود گاهی از حالت شعار در می‌آید و ما را در یک دادگاه درگیر می‌کند. این اجرا یک پرفورمنس است که از یک واقعه استفاده کرده که ما با چند نقل‌قول همراه هستیم.

او در ادامه افزود: این تئاتر یک پرفورمنس سنبلیک است؛ یعنی شما می‌توانید هر کدام از این نشانه‌ها را تعبیر کنید و به زندگی امروز ربط دهید. در این کار بیشتر ازآنچه داستان نهنگ ۵۲ هرتزی باشد ما را به سمت اینکه موجودی تنها که در یک موقعیت ستمگرانه گیر کرده و نابود شده و ما می‌خواهیم عدالت را برقرار کنیم و نمی‌شود و عدالتی که نباید امیدی به آن داشت سوق می‌دهد.

دکتر آقاعباسی با اشاره به داستان داشتن این اجرای پرفورمنس گفت: ما خیلی از کارهای پرفورمنسی که می‌بینیم در حالت پرفورمنس گیر می‌کنند. یعنی شما یک اجرای پرفورمنس می‌بینید که شگفت‌انگیز و جالب است. حرکات، نور و موسیقی هم خوب است؛ اما با خروج از سالن تمام می‌شود؛ این اجرا داستان داشت و اگر بتوانیم هنر پرفورمنس را گره بزنیم به تئاتر، تئاتر ماندگار است.

او افزود: پرفورمنس یعنی نمایشی که صرفاً ما را سرگرم می‌کند؛ اما ما باید بتوانیم آن را به ماجرایی گره بزنیم که برای ما سؤال ایجاد کند که تئاتر این سؤال را ایجاد می‌کند اجرای تئاتر وقتی تمام می‌شود و ما خارج از سالن میریم به آن فکر می‌کنیم. اگر یک اجرا به تاثی از پیشکسوتان این عرصه مخاطب را درگیر یک واقعه کند و بعد از عناصر پرفورمنس نیز استفاده کنیم که تقویت کند این تئاتر ماندگار است.

دکتر آقاعباسی در ادامه افزود: تئاتر کارخانه رویاسازیست که ما رویاهای خود را می‌سازیم؛ اما اصولی دارد وقتی ما میگیم اثر هنری یعنی از جایی ما را درگیر می‌کند و تمام می‌شود حال اگر ما بگیم بنشینید چیز دیگری ببینید به یک حوزه دیگر می‌رود که می‌تواند تا فردا ادامه داشته باشد.

دکتر سیمین امیریان در پاسخ به سؤال اینکه این نمایش در چارچوب قصه‌ای که در نگاه ارسطویی دنبالشیم باعث اذیت تماشاچی نمی‌شود افزود:

تصور من این است که آقای قلی‌پور در مایه تئاتر مستند کار می‌کند که ما حدود ۱۰ تا ۱۲ نوع تئاتر مستند داریم که نوعی از آن روزنامه‌ای است و آن صرفاً آن را می‌خواند و عوامل آن را اجرا می‌کنند و نوع دیگری نیز وجود دارد که زندگینامه یکی از افراد یا مشاهیر را بیان می‌کند

او افزود: تئاتر مستند یک تئاتر سیاسی است که در این نمایش بیشتر مخالفت خود را اعلام می‌کند و ما در این اثر حمایت را می‌بینیم حیوانات و در کنار آن حمایت از طبیعت را اعلام می‌کند.

تئاتر فیزیکال تاکاتسوبو ماجرای نهنگ ۵۲ هرتزی است که به قتل می‌رسد حال باید مسبب این جنایت به دادگاه لاهه معرفی شود. نهنگ ۵۲ هرتزی نهنگی است خاص از گونه‌ای ناشناخته که فرکانسی غیرمعمول دارد. فرکانس این صدا بسیار بالاتر از فرکانس نهنگ‌های دیگر است به همین دلیل با نام «تنهاترین نهنگ جهان» شهرت دارد. هر ساله مردم ژاپن طی رسمی بی‌رحمانه و به‌دوراز انسانیت به قتل نهنگ‌ها می‌پردازند. درحالی‌که شکار نهنگ و دلفین در ژاپن ممنوع شده است، ژاپن همچنان به شکار این جانوران ادامه می‌دهد.

“تاکاتسوبو” نامی است که ژاپنی‌ها به “سندروم قلب شکسته” می‌دهند؛ زمانی که قلبت با غم سنگینی روبرو می‌شود و به‌نوعی از کار می‌افتد.

گفتنی است “تاکاتسوبو” به کارگردانی پوریا قلی‌پور و با حمایت گروه اورس تا ۱۱ مهرماه در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.