زندگی با نصف حقوق یک کارگر. هر ماه سال 98 برای روستاییان کرمان اینگونه گذشته و نهادهای حمایتی میگویند اعتباری برای کمک ندارند.
زندگی با نصف حقوق یک کارگر. هر ماه سال 98 برای روستاییان کرمان اینگونه گذشته.
پس انداز که ته کشید، رفتند سراغ طلای زن و بچه و حالا دیگر چیزی نمانده که از خانهشان بفروشند و یا خرجی که خط بزنند. خط فقر اینجا معنا ندارد، همگی در این باتلاق فرو رفتهاند.
17 میلیون و 205هزار تومان. این متوسط درآمد پولی روستاییان استان کرمان طی یکسال گذشته است.
میشود ماهانه یک میلیون و 433 هزار تومان. این آمار رسمی مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاهی اجتماعی کشور است.
درآمد پایین روستاییان کرمان
17.1درصد از همین درآمد حداقلی هم از طریق کمک دولت و یارانه تامین شده. کرمان جایگاه 29 در بین 31 استان کشور از نظر درآمد پولی را داراست. سال قبلش هم همین بوده البته با یک پله عقب تر.
این در حالی است که زندگی کردن در روستا حتی در پایینترین دهکها نیز نیاز به اعتباری بیش از این دارد. آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی هم حتی این موضوع را تایید میکند.
براساس این آمار یک خانوار روستایی حتی در دهک 4 که نیمه رو به پایین 10دهک درآمدی است، درآمدی بیش از این میزان نیاز دارد.
این گزارش از یک تبعیض بزرگ نسبت به فقرای روستانشین کرمان خبر میدهد.
استانی که در سال 97 و 98 در رتبه 30 و 29 از نظر درآمد پولی بوده است، از کمکهای دولتی نیز دور مانده است.
به عبارتی دیگر خانوارهای روستایی کرمان به طور متوسط سالانه تنها یک میلیون 933 هزار تومان از طریق یارانه و یک میلیون و 23 هزار تومان هم از طریق کمک هزینه درآمد کسب کردهاند.
این در حالی است که استانهایی که به مراتب وضعیت بهتری نسبت به روستا نشینان کرمان داشتند، دو برابر کرمان کمک هزینه گرفتند.
رتبه 24کرمان در دریافت کمک هزینه
به طور مثال قزوین که رتبه 10 درآمد پولی را داشته، در صدر کمکهای دولتی قرار گرفته و در سال گذشته هر خانوار روستاییاش به طور متوسط 2 میلیون و 204 هزار تومان کمک هزینه دریافت کردهاند.
همین طور کهکیلویه و بویراحمد و همدان که در رتبه های دوم و سوم کمک هزینهها بوده و جایگاهشان از نظر درآمد پولی به مراتب از کرمان بهتر است.
کرمان از نظر مبلغ دریافت کمک هزینهها در بین 31 استان کشور، 24 است.
بعد از کرمان تنها استان هایی چون تهران، خراسان رضوی و یزد و اصفهان قرار دارند که به مراتب از نظر درامدی وضعیت بهتری از کرمان دارند.
در یک نمونه، خانوار روستایی تهرانی در سال گذشته بالغ بر 32 میلیون درآمد پولی داشته است.
اینکه چرا روستانشینان استانی که رتبههای اول در تولید بسیاری از محصولات کشاورزی چون خرما و پسته را دارد در قعر جدول درآمدهای پولی است، در مقوله هایی جون سرمازدگی محصولات، نداشتن صنایع بسته بندی و الگوی کشت خلاصه میشود.
عواملی که امسال سرمازدگی و طوفان هم به لیست آنها اضافه شده و یادر بهترین حالت تشدید شده.
حذف آمار فقرا
تنها دو شهرستان رودبار جنوب و ریگان سرجمع 210 میلیارد تومان از طوفان خسارت دیدند.
شهرستانهایی که از فقیر ترین استانهای کرماناند. با این حال هیچ پایش دقیقی از تعداد افراد دهکهای پایین درآمدی وجود ندارد.
سازمان و مدیریت وبرنامه ریزی استان کرمان بعد از گذشت 4روز از درخواست خبرنگار برای دریافت اطلاعات مربوط به دهک درآمدی به «کرمان نو» میگوید که این سازمان اطلاعی از این مسئله ندارد.
4سال از آژیر فقر در استان گذشته و تنها اقدام حذف آمار بود.
بعد از سال 95 که مرکز آمار ایران اعلام کرد که کرمان رتبه دوم فقر را دارد، هیچ پایش دقیقی روی مسائل خط فقر انجام نشد.
حالا حتی رقم دقیق خط فقر هم از سمت مقامات رسمی اعلام نمیشود.
برای کمک اعتبار نداریم
در این سکوت رسانهای اما شواهد حاکی از فقر گسترده مردم است.
این را میشود از پشت نوبتیهای سازمان های حمایتی دید.
جواب نهادهای حمایتی درباره تحت پوشش قراردادن افراد، کمبود اعتبار است.
یحیی صادقی، مدیرکل کمیته امداد استان کرمان به «کرمان نو»میگوید: «تعداد افرادی که درخواست حمایت دارند، روز به روز بیشتر می شود اما ما اعتبارمان محدود است.»
به گفته صادقی تعداد خانوار تحت پوشش کمیته امداد، علی رغم فقر گسترده مردم، ثابت بوده؛ سرجمع 120 هزار خانوار که از این تعداد 75 هزار نفرش در روستاها هستند.
خانوار های تحت پوشش تعویض میشوند
او البته مدعی است که خانوارها تحت پوشش کمیته امداد ثابت نیستند و هر بار یک خانوار تحت پوشش قرار میگیرد:« مراجعین ما خیلی افزایش داشتهاند ولی ما سقف 120 خانوار را داریم و اعتبارمان هم در همین حد است. ما افراد را جابجا میکنیم؛ مثلا به بعضی از خانوارها تسهیلات میدهیم و با ایجاد اشتغال از لیست خارجشان میکنیم و خانوار دیگری را جایگزین میکنیم.»
رشد منفی پرونده های تحت پوشش بهزیستی
جداول اطلاعاتی سازمان بهزیستی هم همین مقوله را نشان میدهد.
اگر چه قیاس افراد تحت پوشش بهزیستی در بعضی از موارد نسبت به سال 97 رشد مثبتی داشته است، اما اعداد منفی نیز در این گزارش آماری پر شمار است.
به طوریکه تعداد پرونده های توانبخشی و پروندههای اجتماعی از سال 97 نسبت به سال 99 در اکثر شهرستانها من جمله رفسنجان، کهنوج، زرند، بردسیر وغیره منفی بوده.
پاسخ بهزیستی نیز همچون کمیته امداد، کمبود اعتبار است.
عباس صادق زاده، مدیر کل بهزیستی استان کرمان در گفت و گو با«کرمان نو» میگوید: « حتی در این سالها خیلی از مراکز که قبلا با مشارکت خیرین اداره میشدند و به آن ها یارانه داده میشد الان به مشکل برخوردند چرا که کمکهای مردمی نیز به دلیل فشار اقتصادی کم شده است.»