لطفا حساس باشید

گزارش تحقیق منتشر شده در مجلس درباره انواع فساد مالی و زد و بند در فولاد مبارکه با مسئولان دولت سابق، گرچه بوی انتقام‌گیری سیاسی می‌دهد و وجهه سیاسی و جناحی آن پررنگ است اما چیزی که هست اینکه مسئولان ریز و درشت دولت و مجلس سابق نیز با همه‌ی اطرافیان شان آن‌قدری زیر پای‌شان‌ تر بوده که همچین گزارشی از سوی رقیبان برای‌شان چاق شده است.
اما در عین حال چیز عجیبی هم نیست. سال‌هاست همه می‌دانیم در این مملکت چه خبر است. فساد مالی و زد و بند و استفاده از بند پ برای انتصاب در جایی و… این چیزها سال‌هاست این قدر از دو سوی جناح رقیب سیاسی در ایران برای دیگری منتشر شده است که دیگر مثل خبر انتحاری در افغانستان شاید خبر به حساب نیاید. زیرا اصلی‌ترین عنصر اساسی یک خبر یعنی تازگی را از دست داده و تکراری و ملالت بار شده است.
مردم هم دیگر شاخک‌های‌شان زیاد برای این چیزها تیز نیست. یک عادی‌سازی اتفاق افتاده. مردم متوجه شده‌اند که فساد یک جناح از سوی جناح دیگر با هدف فسادستزی و دلسوزی برای اصلاح ساختاری نیست که علنی می‌شود و لو می‌رود. بلکه برای زدن رقیب نگون‌بخت سیاسی است تا در ادامه یگ گروه سیاستمدار بتواند بیشتر یکه‌تازی کند و خودش تنها سوار عرصه‌ی‌ هاپولی باشد.
اما مردم هم این میان می‌توانند به نیت‌ها کار نداشته باشند و از همین فضای گل‌آلود ماهی مراد خودشان را بگیرند. اینکه حافظه‌شان را کمی بلندمدت‌تر کنند و در کوچکترین فضای باز شده‌ی سیاسی و انتخاباتی، نارضایتی‌شان را در انتخابات نشان دهند.
اگر قرار است روزی در این کشور به عدالت اجتماعی و توزیع برابرتر درآمد و شایسته‌سالاری برسیم، بالاخره باید از یک جایی شروع کنیم و چند قدم هم شده برداریم. با خوابیدن و نق زدن و فحش دادن که چیزی دست نمی‌شود. به سبک برخی که مدام جلوی ماهواره اخبار دنبال می‌کنند و تیکه‌کلامشان هست: «ای ور پدرشان…»
به همین دلیل بیایید فرض را واقعی کنیم. یعنی متوجه باشیم که هیچ گربه‌ای برای رضای خدا موش نمی‌گیرد. بنابراین کنش سیاسی جامعه باید به سیاستمداران بفهماند که در صورت علنی شدن فسادشان، بلافاصله دچار ریزش در بدنه اجتماعی می‌شوند و در ادامه نمی‌توانند پشت میز ریاست‌شان بمانند. این میان چه فرقی می‌کند که دو طیف برای زیراب همدیگر را زدن است که فسادسنج‌شان حساس شده است یا نیت خیری دارند. در نتیجه تفاوتی ندارد. اینکه فساد فلان شرکت معدنی در دوران مدیریت مدیرعامل سابق کمتر بوده یا دوران مدیرعامل فعلی با توجه به خاستگاه‌شان نباید تفاوت چندانی در ماهیت‌ موضوع داشته باشند. تفاوتی اگر هست در این است که امروز رسانه‌ها و مردم استان بیشتر روی مسئله این شرکت حساس هستند و همین شکل گرفتن افکار عمومی‌ست که دست و بال مدیر فعلی را به نسبت قبلی می‌بندد. برای همین ماجرای فولاد مبارکه تلنگر خوبی به برخی شرکت‌های درشت معدنی استان است که سال‌هاست اخبار زد و بندهای‌شان با سند و مدرک به دست خبرنگاران تهران و رسانه‌های کشوری رسیده است.