یک تصادف، یک لحظه چشم برهم زدن و یک واژگونی. این لحظه، شروع یک زندگی جدید برای افرادی است که دیگر توانایی راه رفتن، حرکات دست و یا حتی نشستن را از دست داده‌اند. از اینجا به بعد زندگی برای عده‌ای زجر آور شده، مثل راه رفتن بر روی دو دست، همین قدر سخت.
آنقدر سخت که اکثرا خانه‌نشین شدند و یا از اجتماع فاصله گرفتند. فاصله‌ای که نه از روی اختیار بلکه به واسطه فراهم نبودن زیرساخت‌های اولیه زندگی با این شرایط جدید بوده است. هفته‌‌ی افراد دارای معلولیت، ابر قهرمانانی که کمتر روی جلد مجله و یا تیتر یک روزنامه‌ها می‌آيند مبارک.