صبح امروز یکشنبه ۱۵ اردیبهشت جمع کثیری از کارگران معادن زغال سنگ در اعتراض به عدم تحقق خواسته هایشان، در ساختمان شرکت زغال سنگ کرمان تجمع کردند.
ایران این روزها در روزهای کرونایی خود به سر می برد و این موضوع بر اقتصاد و معیشت اقشار مختلف جامعه تاثیر گذاشته است.
بدون شک در این میان سطوح پایین جامعه از نظر اقتصادی ضربه بیشتری خورده اند و اکنون شرایط سختی برای ادامه زندگی دارند.
همانطور که امروز شاهد اعتراض کارگران معدن شرکت زغالسنگ کرمان بودیم.
این اعتراض ها نشان دهنده چیزی به جز فشارهای اقتصادی بر روی آنها نیست، زیرا با وجود شیوع کرونا هر انسانی در درجه اول به فکر سلامتی خود و خانواده اش است.
اما این کارگران پیش از این هم با تجمع در مقابل استانداری کرمان، خواستار بازگشت به کار شدند.
تجمع کارگران در شرکت زغالسنگ کرمان
معدنکاران شرکت زغالسنگ کرمان امروز برای چندمین بار در اردیبهشت ماه تجمع کردند و خواستار تحقق حقوق خود شدند.
این کارگران، ساختمان شرکت زغال سنگ را تخلیه و کارمندان داخلی را به بیرون از شرکت هدایت کردند.
مهم ترین خواسته های کارگران نداشتن امنیت شغلی، عدم اصلاح طرح طبقه بندی و حقوق و مزایای کم است.
با این که ماجرای خصوصی سازی شرکت زغال سنگ با حضور مسوولان صندوق بازنشستگی فولاد و مسوولان شرکت دالاهو و نمایندگان کارگران حل شد اما انگار هنوز برخی خواسته های کارگران محقق نشده است.
جریان اعتراضی کارگران معادن زغالسنگ در هفته های قبل نیز مشاهده شده است.
دوم اردیبهشت در سه شهرستان راور کوهبنان و زرند ۳هزار نفر از کارگران در تجمعی اعتراضی خواسته های خود را اعلام کردند.
در جلسه شورای تامین ششم اردیبهشت نیز قول هایی به کارگران داده شد، ولی به گفته کارگران تا امروز هیچ کدام از آن ها عملی نشده است.
یکی از کارگران معترض می گوید: ما سال ها است که در معادن زغالسنگ با شرایط سخت کاری مشغول به کار هستیم اما چطور ممکن است برای یک شغل دائم با ۳۰ سال کار، نباید قرار داد دائم داشته باشیم.
یکی دیگر از کارگران که ۲۰ سال در معادن کار کرده است از ۴ درصد سهم بازنشستگی می گوید که به دلیل زیاد بودن کارفرما در ادوار مختلف به کارگران داده نشده است.
این کارگر معدن ادامه داد: هزینه درمانی و بیمه تکمیلی کارگران معدن هیچ کجا پشتیبانی نمیشود و ما کارگران هزینه درمان خود را نقد پرداخت می کنیم و بعد از چند ماه طی فرآیندی خاص به ما بازگشت داده میشود.
او از طرح طبقه بندی یاد کرد و گفت: این طرح از سال ۹۲ ابلاغ شده اما کاری صورت نگرفته تا سال ۹۶ که دوباره به جریان افتاده است.
این کارگر معدن افزود: قرار بود بعد از ۱۸ ماه این طرح انجام شود اما تا الان ۳۰ ماه از آن تاریخ گذشته و طرح طبقه بندی روی هوا است.
وی عنوان کرد: تجهیزات کاری در معادن وجود ندارد، و کارگران با شرایط بسیار سختی کار می کنند.