مشکل آلودگی در کوتاه‌مدت مرتفع نمی‌شود
یادداشتی از یوسف رشیدی
در مواجهه با آلودگی هوا، همیشه توجه اصلی ما بر حمل‌ونقل عمومی بوده است اما این‌بار آلودگی با شیوع ویروس کرونا و پایداری هوا و پاییز همراه شده است.
شیوع بیماری و مسئله سلامت عمومی آنقدر مسئله مهمی است که خواه‌ناخواه سبب شده توجه کمتری به آلودگی هوا داشته باشیم و تولید آلودگی را افزایش دهیم. روشن است که با افزایش تولید آلودگی هوا، شرایط هم بدتر خواهد شد.
اما در این وضعیت پیچیده چه راهکاری می‌توان پیشنهاد داد؟ واقعیت این است که مشکل بزرگ آلودگی، در کوتاه‌مدت حل نخواهد شد اما بدانیم که توجه اصلی ما باید بر ارتقای کیفیت خودورها، موتورسیکلت و سوخت باشد.
اینها البته مسائلی نیستند که در کوتاه‌مدت حل شوند و باید از حالا به فکر سال‌های آینده بود و با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، خودروسازان و دیگر بخش‌ها برای ارتقای این موارد تلاش کرد تا آلودگی هوا رفته‌رفته کمتر شود.
در شرایط کنونی اما باید گفت متاسفانه با توجه به اولویت بالای مقابله با بیماری کرونا، عملا برای آلودگی که گرفتار آن شده‌ایم کار خاصی در کوتاه‌مدت نمی‌توان کرد.
با همه اینها با هر روشی که بتوانیم تردد خودروها را کم کنیم، می‌تواند بر آلودگی موثر باشد؛ مثل دورکاری که می‌تواند تردد خودروهای شخصی را کاهش دهد. خود مردم هم باید کمک کنند و ترددهای غیرضروری را کم کنند تا حداقل تولید آلودگی را در شهر داشته باشیم.
اینجا آموزش هم یاری‌دهنده است. مردم هم باید اهمیت حذف سفرهای غیرضروری را به ویژه در این شرایط مهم را درک کنند.
از طرف دیگر اگرچه سوزاندن مازوت در کارخانه‌ها و آلوده‌کردن هوا مربوط به امروز و دیروز نیست اما با توجه به شرایط خاصی که تجربه می‌کنیم، بدانیم که می‌توانیم کمی از سختی شرایط کم کنیم.
با مصرف درست در فصل سرما، می‌توانیم کمک کنیم که تامین گاز مورد نیاز صنایع بزرگ به ویژه نیروگاه‌ها با مشکل مواجه نشود تا آنها به سوزاندن مازوت ناچار نشوند و ما به تنفس اکسیدهای گوگرد و ذرات معلق در هوا مجبور نشویم.