مرضیه جعفری، سرمربی تیم فوتبال خاتون بم در گفت‌وگو با کرمان‌نو:
دختران فوتبالیست ما در عرصه جهانی کم‌تجربه هستند
تیم خاتون قهرمان ۹ دوره لیگ برتر زنان ایران که قهرمان فصل گذشته هم بود به‌عنوان تنها نماینده ایران در رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا زنان حضور داشت با تساوی ۲ بر ۲ در برابر نسف ازبکستان به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد. این تیم در سه دیدار به مصاف حریفانی از استرالیا، کره جنوبی و ازبکستان رفت. که در بازی اول برابر سیدنی استرالیا با نتیجه ۳ بر صفر و در بازی دوم نیز در برابر هیوندا استیل کره جنوبی ۲ بر یک شکست خورد و در بازی آخر نیز با تساوی ۲ بر ۲ به کار خود در این مسابقات پایان داد.
مرضیه جعفری سرمربی تیم خاتون که پرافتخارترین سرمربی زن ایران نیز محسوب می‌شود در گفتگویی با «کرمان نو» یکی از دلایل مهم نتایج خاتون در این رقابت‌ها را نداشتن بازی‌های دوستانه و حضور نداشتن در تورنمنت‌های مختلف عنوان کرد و گفت:« ما نیاز به برگزاری بازی‌های دوستانه و حضور در تورنمنت‌های مختلف داریم تا به آمادگی لازم برسیم. این تیم‌ها همیشه درحال برگزاری مسابقات با حریف‌های قدرتمند هستند و در تورنمنت‌های مختلف شرکت می‌کنند و بضاعت مالی خوبی دارند اما ما بیشتر در سطح ایران بازی می‌کنیم و همین باعث تفاوت در سطح فوتبال ما با آنها می‌شود.»
در ادامه گفتگوی «کرمان نو» را با مرضیه جعفری سرمربی تیم خاتون می‌خوانید:
درمورد ۳ بازی که در جام باشگاه‌ها داشتید و شرایط رقبا بگویید؟
تیم سیدنی استرالیا اولین حریف ما در این مسابقات بود و تیم خوب و با برنامه‌ای بود و علاوه بر بازیکنان خوبی که داشت چند بازیکنان خارجی خیلی خوب هم جذب کرده بود، بطور کلی در استرالیا کمبود بازیکن نیست شرایط کیفی خود بازیکنان خیلی خوب است و این‌ها جذب باشگاه‌هایشان می‌شوند و تیم سیدنی نیز تیم خوبی است و دقیقا مثل تیم ملی‌اش فوتبال بازی می‌کرد. این تیم تعداد زیادی بازیکن قد بلند داشت که روی ارسال‌ها عملکرد خوبی داشتند. در مورد هیوندا استیل کره باید بگم این تیم بسیار تکنیکی بود و بازیکنانش به خوبی روی زمین بازی می‌کردند و فکر میکنم رقیب قدرتمندی بود. شاکله تیم ملی کره در این تیم است ۱۰ سال است قهرمان کشورشان هستند و از طرفی ۲-۳ بازیکن خارجی خوبی نیز جذب کرده بودند. تیم ازبکستانی نیز چندین بازیکن ملی‌پوش و خارجی داشت و همیشه رقیب خوبی بوده. این‌ها تیم‌های قدرتمندی بودند و گروه ما سخت‌تر از گروه دیگر بود. در این گروه تیم‌های قدرتمندتری حضور داشتند.
بنظر می‌آید که خاتون در این رقابت‌ها با حریفان جدی‌تری روبرو شده بود و با توجه به اینکه همیشه در لیگ ایران می‌توان گفت بی‌رقیب بوده حالا در آسیا محک جدی‌تری خورده، فکر می‌کنید چقدر بین سطح این تیم و تیم‌های آسیایی حال حاضر تفاوت وجود دارد؟
تیم ما در ایران پرافتخارترین تیم محسوب می‌شود اما تفاوت‌های زیادی بین فوتبال ما با فوتبال دنیا و حتی آسیا وجود دارد. فوتبال در کشور ما نوپاتر است و اصلا قابل مقایسه نیست. ما با تیم‌هایی روبرو شدیم که در فوتبال زنان در کل جهان اسم دارند و حرفهای زیادی دارند. استرالیا چهارم جهان است. کره جنوبی جزو ابرقدرت‌های فوتبال زنان است و ازبکستان نیز همیشه حرف‌هایی برای گفتن داشته است و همیشه حریف قدرتمندی برای ما بوده که ما همیشه به آنها باختیم. در این دوره نیز نمی‌شود تفاوت را منکر شد اما ما پتانسیل این را داریم که با بازی‌های دوستانه و حضور در همین تورنمنت‌ها به آمادگی لازم برسیم این تیم‌ها همیشه درحال برگزاری مسابقات با حریف‌های قدرتمند هستند و در تورنمنت‌های مختلف شرکت می‌کنند و بضاعت مالی خوبی دارند اما ما بیشتر در سطح ایران بازی می‌کنیم و همین تفاوت ایجاد می‌کند.
فکر می‌کنید اصلی‌ترین مشکل فنی جدا از خستگی بازیکنان ناشی از مسابقات ملی و ویروس سرماخوردگی چه چیزی بوده ؟
اصلی‌ترین مشکل فنی ما جدا از خستگی و ویروس آنفولانزا این بود که تیم ما با تمام بازیکنان به این مسابقات نیامد. ما با ۱۷ بازیکن اعزام شدیم که دو سه تا بازیکن را هم از آکادمی اضافه کردیم. با وجود خستگی و سرماخوردگی این تعداد کمتر هم شد. من فکر میکنم اگر بچه‌ها در تورنمنت‌های بیشتری شرکت کرده بودند و به خودباوری رسیده بودند که می‌توانند، قطعا نتایج بهتری می‌گرفتیم. من فکر میکنم باشگاه خاتون با توجه به اینکه دومین سال پیاپی است که در این تورنمنت‌ها شرکت کرده نقش خوبی در اینکه زنان ما به خودباوری برسند داشته است. زنان ما با پتانسیلی که دارند با حضور در همین تورنمنت‌ها می‌توانند خیلی بالاتر از این باشد.
چقدر از لحاظ مهره‌ای از دیگر کشورها عقب‌تر هستیم ؟ در بحث آمادگی چطور؟
از لحاظ مهره باید روی بازیکنان کار شود. روی نوجوانان، جوانان و از همه مهمتر روی بازیکنان پایه. ما از لحاظ کیفیت شاید عقب‌تر از شرق آسیا باشیم. باید کمی اصولی روی بچه‌ها کار شود. اما در حال حاضر رقیبان ما چون سال‌های زیادی روی خودشان کار کردند از نظر مهره‌ای جلوتر از ما هستند. ما از نظر بدنی هم عقب‌تر هستیم و نیاز است که بدنسازی حرفهای تری صورت بگیرد. با توجه به اینکه ما در این مسابقات شرکت کردیم و بچه‌های ما نیز به این خودباوری رسیدند و مدیرعامل باشگاه نیز نقش به سزایی در این ماجرا داشته و حتی حضور ایشان دلگرمی خوبی بود یکی از حرفهای خوبی که ایشان به بچه‌ها هم گفت این بود که مهم نیست که شما با اختلاف زیاد هم ببازید مهم این است که ببرید و تجربه کسب کنید و همین باعث شد که بازیکنان ما در بازی با کره و ازبکستان بدون دغدغه به زمین بروند و فوتبال خودشان را بازی کنند.
بنظر من این بازی‌ها کمک زیادی به تیم ما کرد و اگر ان‌شاالله سال دیگر هم ما قهرمان شدیم و در این بازی‌ها حاضر بودیم فکر میکنم نتایح بهتری خواهیم داشت و بهتر می‌توانیم برنامه‌ریزی کنیم.
چشم اندازتان از آینده فوتبال زنان چیست؟
ما برای رشد در فوتبال زنان نیاز به برنامه‌ریزی بلند مدت داریم و اگر کارهای لازم را روی تیم‌های پایه و هم تیم بزرگسالانمان انجام دهیم قطعا این روند را کوتاه‌تر طی می‌کنیم و سرعت رسیدن به اهدافمان سریع‌تر پیش می‌رود. اما یک‌سری زیرساخت‌ها نیاز است.