سیب زمینی و پیاز روی دست کشاورزان جنوبی مانده است
به گزارش«کرمان نو» مدیر صنایع تبدیلی و غذایی جهاد کشاورزی جنوب کرمان گفت: نوسانات قیمت در سردخانه های جنوب باعث انباشته شدن سیب زمینی و پیاز در سردخانه های منطقه است که باعث نگرانی ما شده زیرا این مسأله می تواند در فصل برداشت خرما ما را دچار مشکل کند.
صمدالله ارجمند افزود: اگر این محصولات به موقع به فروش نرسند با مشکل مواجه می شویم.
وی اضافه کرد: ۸۵ درصد سردخانه با ظرفیت استاندارد ۱۰۰ هزار تن در جنوب استان فعال است.
وی تصریح کرد: ۱۰ واحد این سردخانه ها مجهز به سالن های بسته بندی با ظرفیت ۳۰ هزار تن هستند.
ارجمند افزود: ۲۰ واحد در حال تقاضا داریم و هم اکنون در مراحل پیگیری و تامین جذب تسهیلات بانکی هستیم.
این مسوول تاکید کرد: بخش زیادی از سردخانه های ما ذخیره میوه، سبزیجات و خرما است و به سازی، تجهیز و تکمیل واحدهای مورد بهره برداری و ایمنی سردخانه ها از مهم ترین برنامه های سال جاری مدیریت صنایع تبدیلی منطقه جنوب استان است.
قضیه تارعنکبوتی
یک کارشناس اقتصادی می گوید: داستان سیب‌زمینی و پیاز محصولاتی که در چند سال اخیر علاوه بر هزینه‌های زیادی که در زمان کشت بر روی دست کشاورز برجای می‌گذارد در زمان برداشت و فروش آن نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه است، هر ساله تکرار می‌شود، اما این تکرار هیچ سودی به حال کشاورزان ندارد.
فاطمه سعیدی افزود: بررسی وضع بازار سیب زمینی در سال های گذشته تاکنون حکایت از آن دارد که فراز و فرود قیمتی محصولات کشاورزی به خصوص سیب زمینی ارتباط آنچنانی با تحریم و صادرات نداردودر علم اقتصاد این فراز و فرود قیمتی را با«قضیه تار عنکبوتی» توضیح می دهند.
وی تصریح کرد:قضیه تار عنکبوتی به این معناست که در قیمت و میزان تولید محصولات فاسد شدنی کشاورزی تعادل معنایی وجود ندارد و به عرضه و تقاضای این محصولات بر می گردد. چنانچه نمودار تغییرات قیمت آنها چند سال ترمیم شود، طرحی شبیه تار عنکبوت نمایان می شود.
وی تاکید کرد: اگر کشاورز در حوزه تولید خود حمایت نشود ، کشت دیگری را انجام خواهد داد .دولت باید هزینه‌های تولید را کاهش دهد تا برای کشاورز سود داشته باشد. وقتی کشاورزی در یک فصل نکارد سال بعد به علت کمبود گران می‌شود یا یک سال آنقدر کشت می‌شود که تولید اضافی دور‌ریز می‌شود باید توازن در تولید در کشور باشد.
سعیدی ادامه داد: سیب زمینی کاران زمین گیر شدند بیشتر کشاورزان با وجود داشتن دانش تجربی، دسترسی کمتری به اطلاعات موجود در اقتصاد و ابزارهای لازم برای تحلیل شرایط بازار دارند. در چنین شرایطی این دولت و نهادهای سیاست گذاری هستند که در راستای اقتصاد کشور می توانند با در اختیار گذاشتن اطلاعات لازم ،کشاورزان را از اوضاع بازار آگاه و با اتخاذ سیاست حمایتی هوشمندانه با تمرکز بر محصولات کشاورزی، از ضرر و زیان کشاورزان و مصرف کنندگان در نتیجه نوسان های قیمتی جلوگیری و دست واسطه گران را کوتاه کنند. در این صورت دیگر محصولات روی دست کشاورزان نمی مانند و کشاورزان مجبور به نگهداری آنها در سردخانه و یا دپوی محصولات شان نیستند.